SNCAC NC.3021 Belphégor

SNCAC NC.3021 Belphégor – doświadczalny francuski samolot wysokościowy.

Marcel Roca, pracując nad nową konstrukcją, wykorzystał doświadczenia związane z projektowaniem i rozwojem samolotu SNCAC NC.3020. Nowa maszyna miała służyć do badań meteorologicznych górnych warstw atmosfery, aerodynamiki na dużych wysokościach, a także promieniowania kosmicznego i jego wpływu na atmosferę. Planowano wykorzystanie samolotu głównie na pułapie od 10 000 m do 14 000 metrów^[1]. Te założenia spowodowały, że konstruktorzy położyli duży nacisk na komfort pracy załogi. Samolot został wyposażony w całkowicie hermetyzowaną kabinę, która miała kubaturę 11 m³. Z uwagi na brak odpowiednio wydajnego silnika zdecydowano się na zastosowanie podwójnego układu silników Daimler-Benz DB 610A. Dla uproszczenia konstrukcji zrezygnowano z przeciwbieżnych śmigieł na rzecz jednego czterołopatowego^[2].

W marcu 1946 roku samolot został przetransportowany z zakładów w Boulogne-Billancourt na lotnisko w Toussus-le-Noble i otrzymał znaki rejestracyjne F-WBBL. Tam też, 6 czerwca 1946 r., dokonano jego oblotu^[3]. Samolot nie spełnił oczekiwań konstruktorów, skomplikowany układ napędowy generował wiele problemów technicznych. Ponadto samolot miał problemy ze stabilnością lotu oraz podwoziem. Dlatego też, po spędzeniu raptem 40. godzin w powietrzu, zdecydowano w 1947 r. o zakończeniu badań i nie kontynuowaniu prac rozwojowych. Firma SNAC upadła w 1949 r. co spowodowało zezłomowanie maszyny^[4].