SN 2003gd

SN 2003gd
	; Zdjęcia M74 w podczerwieni wykonane przez Kosmiczny Teleskop Spitzera, ukazujące galaktykę i stygnący pył, będący pozostałością po supernowej SN 2003gd, w lipcu 2004 (u góry po lewej) i w styczniu 2005 (u dołu po lewej)
Odkrywca	Evans
Data odkrycia	12 czerwca 2003
	Dane obserwacyjne (J2000)
Typ supernowej	II-P
Galaktyka	NGC 628
Rektascensja	1h 36m 42,65s
Deklinacja	15° 47′ 19,9″
Największa jasność	13,20m
	Charakterystyka fizyczna

SN 2003gd – supernowa typu II-P odkryta 12 czerwca 2003 roku w galaktyce Messier 74^[1]. W momencie odkrycia miała maksymalną jasność 13,20^m^[2]^[3].

Przypisy

1 2 3 4 5 6 7 Asiago Supernova Catalogue (5802 rows). vizier.u-strasbg.fr, 2011-12-11. [dostęp 2011-12-27]. (ang.).
1 2 3 4 R. Barbon, V. Buondí, E. Cappellaro, M. Turatto. The Asiago Supernova Catalogue - 10 years after. „Astronomy and Astrophysics Supplement”. 139, s. 531-536, 1999-11. NASA ADS. DOI: 10.1051/aas:1999404. (ang.).
↑ List of Supernovae. IAU Central Bureau for Astronomical Telegrams. [dostęp 2011-11-02]. (ang.).

[vizier-1] 1 2 3 4 5 6 7 Asiago Supernova Catalogue (5802 rows). vizier.u-strasbg.fr, 2011-12-11. [dostęp 2011-12-27]. (ang.).

[Barbon,_1999-2] 1 2 3 4 R. Barbon, V. Buondí, E. Cappellaro, M. Turatto. The Asiago Supernova Catalogue - 10 years after. „Astronomy and Astrophysics Supplement”. 139, s. 531-536, 1999-11. NASA ADS. DOI: 10.1051/aas:1999404. (ang.).

[cbat-3] List of Supernovae. IAU Central Bureau for Astronomical Telegrams. [dostęp 2011-11-02]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

Zdjęcia M74 w podczerwieni wykonane przez Kosmiczny Teleskop Spitzera, ukazujące galaktykę i stygnący pył, będący pozostałością po supernowej SN 2003gd, w lipcu 2004 (u góry po lewej) i w styczniu 2005 (u dołu po lewej)
Odkrywca	Evans^[1]
Data odkrycia	12 czerwca 2003^[1]
Dane obserwacyjne (J2000)
Typ supernowej	II-P^[1]
Galaktyka	NGC 628^[1]^[2]
Rektascensja	1^h 36^m 42,65^s^[1]^[2]
Deklinacja	15° 47′ 19,9″^[1]^[2]
Największa jasność	13,20^m
Charakterystyka fizyczna