SS Emilia Gierczak
| Poprzednie nazwy |
Wda, ŚWI 150 |
|---|---|
| Bandera | |
| Znak wywoławczy |
SPMZ |
| Port macierzysty |
Świnoujście |
| Armator | |
| Dane podstawowe | |
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Data wodowania |
28 września 1957 r. |
| Data oddania do eksploatacji |
29 maja 1958 r. |
| Data wycofania ze służby | |
| Dane techniczne | |
| Nośność (DWT) |
447[1] |
| Długość całkowita (L) |
59,1 m |
| Szerokość (B) |
9,1 m[1] |
| Zanurzenie (D) |
4,3 m[1] |
| Pojemność brutto |
646 GT |
| Pojemność netto |
228 NT |
| Napęd mechaniczny | |
| Silnik |
parowy, 1 maszyna tłokowa potrójnego rozprężania, 3 cylindry, 800 KM |
| Liczba śrub napędowych |
1 |
| Prędkość maks. | |
.svg.png){kind=small}
SS Emilia Gierczak – polski statek rybacki zbudowany w 1958 roku w Stoczni Gdynia[1] (wówczas była to stoczni im. Komuny Paryskiej) jako SS „Wda”. Był to trawler burtowy typu B14, z serii statków o nazwach polskich rzek zbudowanych przez tę stocznię. Jednostkę napędową statku stanowiła maszyna parowa o mocy 800 KM[1], trzycylindrowa, zasilana z kotła parowego opalanego mazutem.
Wda została przekazana w 1963 roku Zasadniczej Szkole Rybołówstwa Morskiego w Świnoujściu i zmieniła nazwę na „Emilia Gierczak”[2].
20 lutego 1975 roku statek szkolny SS „Emilia Gierczak” pod dowództwem kpt. ż.w. Czesława Zabłockiego w rejsie afrykańskim przekroczył równik, a co za tym idzie nastąpił chrzest równikowy statku i uczniów (neofitów)[3].
Latem 1993 roku SS „Emilia Gierczak” została zezłomowana w porcie w Świnoujściu.
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 Jan Piwowoński: Flota spod biało-czerwonej. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1989, s. 224. ISBN 83-10-08902-3.
- ↑ Tadeusz Lipiec: Świnoujście. W: Leksykon oświaty zachodniopomorskiej 1945-2005. Świnoujście. Czesław Plewka (red.). Szczecin: Centrum Doradztwa i Doskonalenia Nauczycieli w Szczecinie, 2005, s. 1165.
- ↑ Historia szkoły. Zespół Szkół Morskich w Świnoujściu, 2017. [dostęp 2018-06-04].