Holden Torana
Holden Torana – samochód osobowy klasy kompaktowej, a następnie klasy średniej produkowany pod australijską marką Holden w latach 1967 – 1980.
Pierwsza generacja
_2-door_sedan_(20830893792).jpg) Holden Torana I przed liftingiem | |
| Inne nazwy |
Envoy Epic |
|---|---|
| Producent | |
| Zaprezentowany |
Maj 1967 |
| Okres produkcji |
1967 – 1969 |
| Miejsce produkcji | |
| Następca |
Holden Torana II |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
2 i 4-drzwiowy sedan |
| Skrzynia biegów |
4-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
4105 mm |
| Szerokość |
1600 mm |
| Wysokość |
1354 mm |
| Rozstaw osi |
2432 mm |
| Liczba miejsc |
5 |
| Dane dodatkowe | |
| Modele bliźniacze |
|
| Konkurencja | |
_2-door_sedan_(20830919242).jpg)
Holden Torana I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1967 roku.
Model Torana uzupełnił ofertę Holdena jako podstawowy, najtańszy i najmniejszy model będący lokalną odmianą brytyjskiego Vauxhalla Vivy[1]. Podobnie jak on, samochód oferowany był wyłącznie w wersji sedan, w wariancie 2 i 4-drzwiowym.
Pod kątem stylistycznym Holdena Toranę pierwszej generacji zdobiły szeroko rozstawione, okrągłe reflektory osadzone na wąskiej, przedzielonej chromowaną poprzeczką atrapie chłodnicy, a także wyraźnie zaznaczone tylne nadkola, a także nisko osadzone kanciaste lampy. Od pierwowzoru Vauxhalla, Torana odróżniała się jedynie emblematami producenta[2].
Sprzedaż
Na wybranych rynkach Europy Zachodniej, a także w sąsiedniej Nowej Zelandii samochód nosił nazwę Vauxhall Viva, z kolei na rynku kanadyjskim pojazd sprzedawano pod nazwą Envoy Epic.
Silnik
- L4 1.2l OHV
Druga generacja
 Holden Torana II przed liftingiem | |
| Inne nazwy |
Chevrolet 1700 |
|---|---|
| Producent | |
| Zaprezentowany |
Październik 1969 |
| Okres produkcji |
1969 – 1975 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik |
Holden Torana I |
| Następca | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
2 i 4-drzwiowy sedan |
| Skrzynia biegów |
4-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
4120-4380 mm |
| Szerokość |
1600 mm |
| Rozstaw osi |
2430-2540 mm |
| Liczba miejsc |
5 |
| Dane dodatkowe | |
| Konkurencja | |
Holden Torana II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1969 roku.
W porównaniu do poprzednika będącego bliźniaczym modelem względem Vauxhalla, druga generacja Torany była konstrukcją opracowaną przy dużej autonomii Holdena[3]. Samochód zyskał przestronniejsze i obszerniejsze nadwozie, które zyskało smukle poprowadzoną linię z charakterystycznie ściętym bagaznikiem i nisko umieszczonymi, podłużnymi lampami złożonymi z trzech kloszy.
Lifting
Podczas trwającej 6 lat produkcji Holdena Torany drugiej generacji, samochód przeszedł jedną dużą restylizację nadwozia. W 1972 roku nadwozie zyskało charakterystyczne, szpiczaste zakończenie pasa przedniego z niżej umieszczonymi reflektorami[4].
Sprzedaż
Druga generacja Holdena Torany była produkowana także na import do Korei Południowej. Najpierw między 1972 a 1976 rokiem samochód oferowała filia GM Korea pod nazwą Chevrolet 1700[5], a potem dystrybucją zajął się Saehan Motors nadając pojazdowi nazwę Saehan Camina[6].
Silniki
- L4 1.2l OHV
- L4 1.3l GMH
- L4 1.6l OHC
- L4 1.6l GMH
- L4 1.8l GMH
Trzecia generacja
%252C_Sanur.jpg) Holden Torana III przed liftingiem | |
| Producent | |
|---|---|
| Zaprezentowany |
Marzec 1974 |
| Okres produkcji |
1974 – 1980 |
| Miejsce produkcji | |
| Następca | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia | |
| Skrzynia biegów |
4-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
4510 mm |
| Szerokość |
1704 mm |
| Wysokość |
1331 mm |
| Rozstaw osi |
2590 mm |
| Liczba miejsc |
5 |
| Dane dodatkowe | |
| Pokrewne | |
| Konkurencja | |
%252C_Sanur.jpg)
.jpg)
.jpg)
Holden Torana III został zaprezentowany po raz pierwszy w 1974 roku.
Trzecia generacja Torany przeszła obszerną metamorfozę w stosunku do poprzednika, stając się większym o segment samochodem klasy średniej, dzielącym podzespoły techniczne z europejskim Oplem Asconą i Vauxhallem Victorem. Samochód miał oferować kompromis między przystępną ceną, średniej wielkości nadwoziem, a proporcjami bliższymi znacznie większym pojazdom[7].
Nadwozie pojazdu wyróżniało się płynną linią nadwozia, a także szeroko rozstawionymi reflektorami o kanciastym kształcie i znanym z poprzecznika szpiczastym zakończeniem pasa przedniego. Stylistycznie samochód nawiązywał do innych modeli General Motors, jak m.in. Chevrolet Vega[8].
Restylizacje
Podczas trwającego 6 lat cyklu produkcyjnego, Holden Torana trzeciej generacji przeszedł dwie restylizacje. Pierwsza, skromna w zakresie modernizacja, przyniosła w 1976 roku inny wygląd atrapy chłodnicy, zaokrąglone reflektory i zmiany w gamie jednostek napędowych[9].
Druga, znacznie obszerniejsza modernizacja z 1978 roku, wiązała się z wdrożeniem nowego wyglądu zarówno przedniej, jak i tylnej części nadwozia[10]. Pojawił się kanciasty pas przedni, z podłużnymi, prostokątnymi reflektorami, a także znajdująca się między nimi w podobnej formule atrapa chłodnicy. Większe stały się także lampy tylne, z podwójnymi kloszami.
Koniec produkcji i następca
Produkcja Holdena Torany zakończyła się we wrześniu 1980 roku, kiedy to producent zdecydował się wycofać całkowicie tę nazwę z użytku na rzecz nowego modelu, Camira[11].
Silnik
- L4 1.8l Opel
- L4 2.0l GMH
- L4 2.5l GMH
- L4 3.0l GMH
Przypisy
- ↑ 1969 HOLDEN TORANA HB – TODAY’S TEMPTER. [dostęp 2020-10-10]. (ang.).
- ↑ Holden Torana history. [dostęp 2020-10-10]. (ang.).
- ↑ HOLDEN TORANA GENERATIONS - 50 YEARS OF THE TORANA. [dostęp 2020-10-10]. (ang.).
- ↑ HOLDEN TORANA LC-LJ 1969-1974 - BUYER'S GUIDE. [dostęp 2020-10-10]. (ang.).
- ↑ The 1972 Chevrolet 1700: Meet GM’s First Small Chevy With Daewoo Ties. [dostęp 2020-10-10]. (ang.).
- ↑ Saehan Camina '1976–78. [dostęp 2020-10-10]. (ang.).
- ↑ 1974 HOLDEN TORANA LH SLR – TODAY’S TEMPTER. [dostęp 2020-10-10]. (ang.).
- ↑ Holden LH Torana 40 years an icon. [dostęp 2020-10-10]. (ang.).
- ↑ 1976 HOLDEN TORANA LX SL EX-HDT PROMO CAR. [dostęp 2020-10-10]. (ang.).
- ↑ 1978 HOLDEN TORANA UC - TODAY'S TEMPTER. [dostęp 2020-10-10]. (ang.).
- ↑ Leo drives the car he designed (and it’s a Camira). [dostęp 2020-10-10]. (ang.).