Samolot walki radioelektronicznej

EA-6B Prowlery na pokładzie lotniskowca

Samolot walki radioelektronicznej (także śmigłowiec walki radioelektronicznej) – statek powietrzny wyposażony w sprzęt do prowadzenia walki radioelektronicznej[1].

Charakterystyka

Samolot walki radioelektronicznej posiada na pokładzie sprzęt do prowadzenia walki radioelektronicznej (WRE) pasywnej (rozpoznanie i przechwyt informacji) i aktywnej (zakłócanie, dezinformacja) głównie w paśmie fal ultrakrótkich i mikrofal. Działalność WRE z powietrza pozwala na zwiększenie zasięgu rozpoznania i walki w zakresie fal VHF i UHF, które nie posiadają zdolności do uginania czy odbijania od jonosfery, tak jak fale długie, średnie czy krótkie. Zasięg fal o mniejszej długości jest ograniczony krzywizną kuli ziemskiej – wymagane jest „widzenie się anten” (patrz: propagacja fal radiowych, łączność satelitarna). Ze względu na masę aparatury, samolot WRE pracuje jako przekaźnik. Przechwycone sygnały są kodowane i transmitowane do ośrodków rozpoznawczych na ziemi, gdzie są rejestrowane i analizowane. Z ośrodków naziemnych steruje się zdalnie pracą nadajników zakłócających znajdujących się w statku powietrznym.

Przykłady

Przypisy

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.