Sandy Stuvik

Stuvik rozpoczął karierę w wyścigach samochodowych w 2010 roku od startów w Azjatyckiej Formule Renault zarówno w serii głównej, jak i w edycji zimowej. W obu tych seriach zdobył tytuł mistrzowski, wygrywając łącznie pięć wyścigów.

W 2011 roku wyjechał do Europy, gdzie nawiązał współpracę z zespołem KEO Racing. Wziął udział w pięciu wyścigach Północnoeuropejskiego Pucharu Formuły Renault 2.0 (27. miejsce w klasyfikacji generalnej) oraz czternastu Europejskiego Pucharu Formuły Renault 2.0 (bez punktów).

Rok później był etatowym kierowcą austriackiego teamu Interwetten.com Racing Team w północnoeuropejskim cyklu. Tajlandczyk regularnie punktował, będąc czterokrotnie w czołowej ósemce. Najwyżej dojechał w trzecim wyścigu na niemieckim torze w Oschersleben, gdzie był szósty. Zdobyte przez niego 140 punktów sklasyfikowały go na 14. miejscu.

W roku 2013 przeniósł się do serii European F3 Open. Reprezentując barwy włoskiej ekipy RP Motorsport, do końca sezonu walczył o tytuł mistrzowski z reprezentantem Zjednoczonych Emiratów Arabskich Edem Jonesem. Ostatecznie uległ mu różnica zaledwie dziewięciu punktów. W trakcie rywalizacji dziesięciokrotnie stawał na podium, w tym trzykrotnie na jego najwyższym stopniu. Poza tym trzykrotnie sięgał po pole position oraz uzyskiwał najszybsze okrążenie wyścigu.

W drugim roku startów pewnie sięgał po tytuł mistrzowski dzięki dominującej końcówce sezonu. Początkowo największe zagrożenie dla Stuvika stanowili jego zespołowy partner z Polski, Artur Janosz oraz młody Hiszpan, Alex Palou. Tytuł zdobył różnicą blisko stu punktów przewagi, jednak po półmetku był przez pewien nawet przegrywał z Janoszem. Tajlandczyk dwunastokrotnie meldował się w czołowej, z czego aż jedenaście razy na jego najwyższym stopniu (siedmiokrotnie z rzędu). Dominację zaprezentował take w kwalifikacjach – sięgnął po dziesięć pole position. Pięciokrotnie wykręcił najszybszy czas okrążenia (przy czterech Polaka). Został również mistrzem Pucharu Hiszpanii (w ciągu sześciu wyścigów rozegranych w tym kraju czterokrotnie wygrywał oraz startował z pierwszego pola).

W sezonie 2015 awansował do serii GP3, w której nawiązał współpracę z irlandzkim teamem Status Grand Prix. Był to jednak trudny debiut dla Tajlandczyka, który tylko dwukrotnie sięgał po punkty (był siódmy w wyścigu głównym na austriackim Red Bull Ringu oraz ósmy w sprincie na włoskiej Monzy). W klasyfikacji generalnej uzbierał siedem punktów, dzięki którym sklasyfikowany został na 17. miejscu. Warto odnotować, iż pokonani przez niego Janosz i Palou zajęli wyższe miejsca w punktacji – Polak był czternasty, natomiast Hiszpan dziesiąty.

† – Stuvik nie był zaliczany do klasyfikacji.