Saprochaete capitata

Saprochaete capitata
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

drożdżaki

Rząd

drożdżakowce

Rodzina

Dipodascaceae

Rodzaj

Saprochaete

Gatunek

Saprochaete capitata

Nazwa systematyczna
Saprochaete capitata (Diddens & Lodder) de Hoog & M.T. Sm.
Studies in Mycology 50(2): 508 (2004)

Saprochaete capitata (Diddens & Lodder) de Hoog & M.T. Sm. – gatunek grzybów z rzędu drożdżakowców[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Yarrowia, Dipodascaceae, Saccharomycetales, Saccharomycetidae, Saccharomycetes, Saccharomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy opisali go w 1942 r. Harmanna Antonia Diddens i Jacomina Lodder, nadając mu nazwę Trichosporon capitatum[1]. Później, gdy opracowano metodę sekwencjonowania DNA okazało się, że wiele gatunków rodzaju Trichosporon nie jest ze sobą spokrewnione[2]. Szczególnie błędnie sklasyfikowany był T. capitatum; w wyniku badań cytologicznych, fizjologicznych i genetycznych okazało się, że nie jest on podstawczakiem, jak inne gatunki tego rodzaju, lecz workowcem, czyli należy do innego typu ! W 2004 r. Gert Sybren de Hoog i Maudy Th. Smith przenieśli go do rodzaju Saprochaete[1].

Synonimy[3]:

  • Ascotrichosporon capitatum (Diddens & Lodder) Kock.-Krat., E. Sláviková, Zemek & Kuniak 1977
  • Blastoschizomyces capitatus (Diddens & Lodder) Salkin, M.A. Gordon, Sams. & Rieder 1985
  • Geotrichum capitatum (Diddens & Lodder) Arx 1977
  • Trichosporon capitatum Diddens & Lodder 1942

Występowanie

Występuje powszechnie w przyrodzie i można go wyizolować z gleby, wody, roślin i powietrza. Można go również znaleźć w przewodzie pokarmowym ludzi i innych ssaków[4]. Występuje również w Polsce (podany pod błędną nazwą Trichosporon capitatum)[5]. Czasami jest mylony z gatunkami Candida, ponieważ obydwa te rodzaje mają podobną epidemiologię, predyspozycje żywiciela i są podobne morfologiczne[4].

Rzadko powoduje inwazyjne zakażenia u ludzi, zwykle u osób z obniżoną odpornością. Często zgłaszano jego obecność u pacjentów cierpiących na nowotwory hematologiczne podczas leczenia terapią echinokandyną. Jest oporny na większość środków przeciwgrzybiczych w zastosowaniu klinicznym[4].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Index Fungorum [online] [dostęp 2024-11-26] (ang.).
  2. W.J. Middelhoven, G. Scorzetti, J.W. Fell, Systematics of the anamorphic basidiomycetous yeast genus Trichosporon Behrend with the description of five novel species, „International Journal of Systematic and Evolutionary Microbiology”, 54 (3), 2004, s. 975–986, DOI: 10.1099/ijs.0.02859-0, PMID: 15143052.
  3. Species Fungorum [online] [dostęp 2024-11-26] (ang.).
  4. 1 2 3 S. Mandarapu i inni, Saprochaete capitata fungal infection in renal transplant recipient, „Indian J Nephrol”, 26 (6), 2016, s. 464–466, DOI: 10.4103/0971-4065.177141.
  5. Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, s. 325, ISBN 978-83-89648-75-4.