Schronisko Dolne w Górze Drugie

Schronisko Dolne w Górze Drugie
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Położenie

Czatachowa

Właściciel

prywatny

Długość

10 m

Deniwelacja

0

Wysokość otworów

370 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

20 m

Ekspozycja otworów

ku północnemu zachodowi

Kod

J.Cz.II-04.11

Położenie na mapie gminy Niegowa
Mapa konturowa gminy Niegowa, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Schronisko Dolne w Górze Drugie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Schronisko Dolne w Górze Drugie”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Schronisko Dolne w Górze Drugie”
Położenie na mapie powiatu myszkowskiego
Mapa konturowa powiatu myszkowskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Schronisko Dolne w Górze Drugie”
Ziemia50°39′59″N 19°25′41″E/50,666361 19,428194
Strona internetowa

Schronisko Dolne w Górze Drugie – jaskinia na Wyżynie Częstochowskiej znajdująca się na wzniesieniu Góra we wsi Trzebniów w województwie śląskim, w powiecie myszkowskim, w gminie Niegowa[1].

Opis obiektu

Jaskinia typu schronisko znajduje się w skale, która przez wspinaczy skalnych nazwana została Białym Murkiem. Dojść do niej można odchodzącym od drogi Trzebniów – Ludwinów czerwonym Szlakiem Orlich Gniazd. Na pierwszym obniżeniu za wzniesieniem odchodzi od niego w lewo polna, piaszczysta droga. W odległości około 250 m od jej początku po jej lewej stronie jest skała Biały Murek ze schroniskiem. Skała znajduje się w lesie w odległości około 100 m od drogi i jest z niej niewidoczna[2].

Otwór schroniska ma szerokość 3,5 m, wysokość od 2,1 do 2,5 m i znajduje się u północno-zachodniej podstawy skały. Przed otworem leżą dwie duże skały. Po lewej stronie otworu jest pionowa szczelina o wysokości około 8 m, w górnej części otwarta i osiągająca tu szerokość 0,8 m. W stropie prawej części schroniska jest ukośna szczelina zakończona otworem w ścianie na wysokości około 5 m. Od głównego otworu biegnie korytarz o długości 9 m. Początkowo ma szerokość 5 m, potem zwęża się i ww końcowej części ma szerokość 2 m. Jego prawa ściana jest nachylona w lewo pod kątem 45°. W odległości 3 m od otworu korytarz podzielony jest filarem na dwie części. Filar ma wysokość 4 m i rozmiary 1,3 × 0,4 m. Od prawej części tego filara ku pochyłej ścianie biegnie ciasny i zwężający się korytarzyk, na końcu już nie do przejścia. W stropie na końcu głównego ciągu korytarza jest 3 m długości kominek o średnicy 0,6 m. Jest dokładnie wygładzony przez wodę pod ciśnieniem i znajdują się w nim kotły wirowe[1].

Schronisko powstało na prostopadłym do zbocza pęknięciu skał w późnojurajskich wapieniach skalistych. Później zostało poszerzone przez płynące nim wody. Kotły wirowe i liczne wygładzenia wskazują, że powstało w strefie freatycznej. Namulisko jaskiniowe początkowo było piaszczysto-lessowe, później przykryte zostało warstwą próchnicy, tylko w końcowej części pozostało lessowe. Nacieki w formie grzybków naciekowych i zwietrzałych polew występują tylko w części końcowej[1].

Schronisko znane było od dawna, ale nie opisywane. Jego dokumentację opracował M. Czepiel w lutym 2001 r.[1]

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Marian Czepiel, Schronisko Dolne w Górze Drugie, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2021-09-24].
  2. ↑ Grzegorz Rettinger, Jura Północna. Przewodnik wspinaczkowy, Kraków: wspinanie.pl, 2017, ISBN 978-83-947825-0-4.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.