Schronisko nad Wiśniakową Jamą
| Plan jaskini | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
6 m |
| Deniwelacja |
0 m |
| Wysokość otworów |
1445 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
345 m |
| Ekspozycja otworów |
ku NE |
| Data odkrycia |
w połowie lat siedemdziesiątych XX wieku |
| Odkrywca |
W. W. Wiśniewski |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-07.28 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°14′29″N 19°51′06″E/49,241456 19,851528 | |
Schronisko nad Wiśniakową Jamą (Nad Owczą Percią III) – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w ścianie Żlebu na Spady wciętego w południowym stoku Żeleźniaka, nad jaskinią Wiśniakowa Jama, na wysokości 1445 m n.p.m. Jaskinia jest pozioma, a jej długość wynosi 6 metrów[1].
Opis jaskini
Jaskinię stanowi obszerna sala do której prowadzi duży, trójkątny otwór wejściowy. Odchodzi od niej krótka szczelina[2].
Przyroda
W jaskini brak jest nacieków. Ściany są wilgotne, rosną na nich porosty i mchy[2].
Historia odkryć
Jaskinię odkrył prawdopodobnie W. W. Wiśniewski w połowie lat siedemdziesiątych XX wieku. Jej pierwszy plan i opis sporządziła I. Luty w 2003 roku[2].
Przypisy
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16].
- 1 2 3 Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-03-14] (pol.).