Schronisko w Czarnej Skałce
| Plan jaskini | |
![]() | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
5,5 m |
| Deniwelacja |
0 |
| Wysokość otworów |
383 m n.p.m. |
| Ekspozycja otworów |
ku południowemu zachodowi |
| Kod |
J.Olk.I-04.65 |
Położenie na mapie gminy Wielka Wieś ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu krakowskiego ![]() | |
| Strona internetowa | |
Schronisko w Czarnej Skałce – jaskinia typu schronisko w orograficznie lewych zboczach Doliny Kluczwody[1] w granicach wsi Wierzchowie, w gminie Wielka Wieś w powiecie krakowskim, w województwie małopolskim[2]. Pod względem geograficznym jest to obszar Wyżyny Olkuskiej wchodzący w skład Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[3].
Opis obiektu
Obiekt znajduje się w skale poniżej Mamutowej Skały, zaraz przy ścieżce wydeptanej przez uprawiających wspinaczkę skalną w Jaskini Mamutowej. Na Geoportalu[2] skała ta ma nazwę Poprzeczny Komin[2], w przewodniku wspinaczkowym Czarna Skałka[4], a na portalu wspinaczkowym Czarna Skała[5].
Schronisko znajduje się na zachodniej ścianie Czarnej Skałki, na wysokości kilku metrów nad ziemią. Jest to rura skalna o zagruzowanym końcu, w końcowej części przechodząca w mały kominek[1].
Schronisko jest pochodzenia krasowego. Powstało w późnojurajskich wapieniach skalistych wskutek przepływu wód podziemnych. Brak nacieków. Namulisko jaskiniowe w pobliżu otworu składa się próchnicy zmieszanej z glebą, w głębi jest kamieniste. Początkowa część jest widna, głębsze partie są ciemne. Schronisko nie ma własnego mikroklimatu. Roślin brak, zwierząt nie zaobserwowano[1].
Otwór schroniska jest dobrze widoczny, ale po raz pierwszy schronisko opisał N. Sznobert w 2018 r.[1]

Przypisy
- 1 2 3 4 Adam Polonius, Norbert Sznober, Schronisko w Czarnej Skałce, Halina Grodzicka (red.), [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2022-03-25].
- 1 2 3 Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2022-03-25].
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ Paweł Haciski, Południowa część Jury Krakowsko-Częstochowskiej: przewodnik wspinaczkowy, Warszawa: RING, 2015, ISBN 978-83-937960-0-7.
- ↑ Baza topo portalu górskiego [online] [dostęp 2022-03-26].

_location_map.png)


