Schronisko w Sokolicy Pierwsze

Schronisko w Sokolicy Pierwsze
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Olsztyn, Sokola Gora

Właściciel

Skarb Państwa
(Lasy Państwowe)

Długość

11 m

Głębokość

4 m

Deniwelacja

4

Wysokość otworów

362 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

60 m

Ekspozycja otworów

ku ku północnemu wschodowi

Kod

J.Cz.I-03.11

Położenie na mapie Olsztyna
Mapa konturowa Olsztyna, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Schronisko w Sokolicy Pierwsze”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Schronisko w Sokolicy Pierwsze”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Schronisko w Sokolicy Pierwsze”
Położenie na mapie powiatu częstochowskiego
Mapa konturowa powiatu częstochowskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Schronisko w Sokolicy Pierwsze”
Położenie na mapie gminy Olsztyn
Mapa konturowa gminy Olsztyn, w centrum znajduje się punkt z opisem „Schronisko w Sokolicy Pierwsze”
Ziemia50°43′43″N 19°16′20″E/50,728611 19,272222
Strona internetowa

Schronisko w Sokolicy Pierwsze, Schronisko Pierwsze w Sokolej – jaskinia typu schronisko na Sokolej Górze w miejscowości Olsztyn w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim[1][2]. Pod względem geograficznym znajduje się na Wyżynie Mirowsko-Olsztyńskiej będącej częścią Wyżyny Częstochowskiej[3].

Opis obiektu

Schronisko znajduje się u podstawy skałki na północnych stokach Sokolej Góry w rezerwacie przyrody Sokole Góry. Ma duży otwór z okapem i otwartą ku górze, pionową szczeliną. Pod okapem i głębiej w skale, jest nyża o szerokości około 4 m, w głębszej części obniżająca się do wysokości 1,2 m. W tylnej części ma półkolisty strop, za nim biegnie prosty korytarzyk o wysokości 2 m, miejscami przegrodzony skałami odpadłymi od stropu i ścian. Korytarzyk stopniowo obniża się wyprowadzając do salki o wymiarach 2,5 × 1 m[2]

Jaskinia powstała w wapieniach pochodzących z późnej jury. Jej namulisko przy otworze jest próchniczno-ilaste, w głębi ilaste. Strop i ściany są myte, w wielu miejscach z naciekami (głównie żebra i polewy) oraz krystalicznymi szczotkami, nacieki jednak są zwietrzałe. Na końcu korytarzyka jest jednometrowej wysokości kominek, do którego wrastają korzenie drzew. Są w nim czerwone, gliniaste osady terra rosa[2]. Schronisko w tylnej części korytarza jest ciemne. Nie ma własnego mikroklimatu[2].

W tej samej grupie skał, w odległości 15 m na północny zachód znajduje się Schronisko w Sokolicy Drugie[4].

Przypisy

  1. ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-08-28].
  2. 1 2 3 4 Jerzy Zygmunt, Schronisko w Sokolicy Pierwsze, Jerzy Grodzicki (red.), [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2024-08-28].
  3. ↑ Z. Czeppe. Regiony fizycznogeograficzne Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej. [w:] Z. Czeppe (red.), Wartości środowiska przyrodniczego Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej i zagadnienia jego ochrony. Stud. Ośr. Dok. Fizj. t. 1, PAN, Wrocław–Warszawa–Kraków, 1972.
  4. ↑ Jerzy Zygmunt, Schronisko w Sokolicy II, Jerzy Grodzicki (red.), [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2024-08-28].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.