Sclerophrys gracilipes

	Sclerophrys gracilipes
	(Boulenger, 1899)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	płazy
Rząd	płazy bezogonowe
Podrząd	Neobatrachia
Rodzina	ropuchowate
Rodzaj	Sclerophrys
Gatunek	Sclerophrys gracilipes
Synonimy
	Bufo gracilipes Boulenger, 1899; Bufo funereus gracilipes — Perret and Mertens, 1957; Bufo petiti Knoepffler, 1967; Amietophrynus gracilipes — Frost at al., 2006;
	Bufo gracilipes Boulenger, 1899; Bufo funereus gracilipes — Perret and Mertens, 1957; Bufo petiti Knoepffler, 1967; Amietophrynus gracilipes — Frost at al., 2006;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski

Sclerophrys gracilipes – gatunek płaza bezogonowego z rodziny ropuchowatych (Bufonidae).

Taksonomia i systematyka

Gatunek ten opisał w 1899 roku George Albert Boulenger, nadając mu nazwę Bufo gracilipes. W 2006 roku Frost i inni przenieśli go do rodzaju Amietophrynus. Ohler i Dubois w 2016 roku wykazali, że nazwa Amietophrynus jest młodszym synonimem nazwy Sclerophrys^[1].

Poniższy kladogram za Van Bocxlaer et al^[3]. ilustruje pokrewieństwa z pokrewnymi gatunkami:

Sclerophrys

	Sclerophrys brauni

	Sclerophrys poweri

	Sclerophrys gracilipes

	Sclerophrys gutturalis

Sclerophrys garmani

Sclerophrys steindachneri

Występowanie

Zwierzę spotyka się na zachodzie Afryki Środkowej. Występuje więc na niewielkim obszarze w południowo-wschodniej Nigerii blisko granicy z Kamerunem, w południowym Kamerunie, na całym terytorium Gwinei Równikowej (w tym na wyspie Bioko) i Gabonu, w północnym i zachodnim Kongu, na niemałym terenie w północnej części Demokratycznej Republiki Konga i na południowym zachodzie Republiki Środkowoafrykańskiej. Obecność gatunku w tej ostatniej nie jest pewna, podobnie, jak w enklawie Kabinda należącej do Angoli. O ile północna granica tego zasięgu biegnie przez dłuższy czas prawie równoleżnikowo, południowa kieruje się z południowego zachodu na północny wschód przez środek terytorium Konga, a następnie zakręca na wschód w Demokratycznej Republice Konga^[2].

Jego siedlisko to tropikalne wilgotne lasy nizinne. Występuje do 200 m n.p.m.^[2]

Radzi sobie w siedliskach zdegradowanych działalnością ludzką^[2].

Rozmnażanie

Przebiega w wodach płynących, w tym w strumieniach na bagnach^[2].

Status

Gatunek występuje raczej pospolicie, ale jego liczebność spada^[2].

Zagrożeniem dla gatunku jest postępująca utrata i degradacja siedlisk, spowodowana przez rolnictwo, rozwój osadnictwa czy pozysk drewna^[2].

Przypisy

1 2 3 4 5 Darrel R.D.R. Frost Darrel R.D.R., Sclerophrys gracilipes (Boulenger, 1899), [w:] Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.2 [online], American Museum of Natural History, New York, USA [dostęp 2024-07-12] (ang.).
1 2 3 4 5 6 7 IUCN SSC Amphibian Specialist Group, Sclerophrys gracilipes, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2024-07-12] (ang.).
↑ Ines Van Bocxlaer, S.D. Biju, Simon P. Loader & Franky Bossuyt. Toad radiation reveals into-India dispersal as a source of endemism in the Western Ghats-Sri Lanka biodiversity hotspot. „BMC Evolutionary Biology”. 9, s. 131, 2009. DOI: 10.1186/1471-2148-9-131. (ang.).

[asw-1] 1 2 3 4 5 Darrel R.D.R. Frost Darrel R.D.R., Sclerophrys gracilipes (Boulenger, 1899), [w:] Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.2 [online], American Museum of Natural History, New York, USA [dostęp 2024-07-12] (ang.).

[iucn-2] 1 2 3 4 5 6 7 IUCN SSC Amphibian Specialist Group, Sclerophrys gracilipes, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2024-07-12] (ang.).

[3] Ines Van Bocxlaer, S.D. Biju, Simon P. Loader & Franky Bossuyt. Toad radiation reveals into-India dispersal as a source of endemism in the Western Ghats-Sri Lanka biodiversity hotspot. „BMC Evolutionary Biology”. 9, s. 131, 2009. DOI: 10.1186/1471-2148-9-131. (ang.).

[1]

[2]

[3]