Scybalocanthon papaxibe

Scybalocanthon papaxibe
Silva et Valois, 2019
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Infrarząd	żukokształtne
Nadrodzina	żuki
Rodzina	poświętnikowate
Podrodzina	Scarabaeinae
Plemię	Deltochilini
Rodzaj	Scybalocanthon
Gatunek	Scybalocanthon papaxibe

Scybalocanthon papaxibe – rodzaj chrząszczy z rodziny poświętnikowatych i podrodziny Scarabaeinae.

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2019 roku przez Fernanda A.B. Silvę i Marcely’ego Valoisa na łamach „Zootaxa”. Jako lokalizację typową wskazano Fazendę Marajoara w Pau d’Arco w brazylijskim stanie Pará. Epitet gatunkowy pochodzi od papaxibé, terminu oznaczającego „zjadacz kleiku z kassawy”, używanego jako określenie na osoby urodzone w stanie^[1].

Chrząszcz o ciele długości do 7,8 do 9,5 mm, w zarysie owalnym, matowym wskutek mikroziarenkowania. Głowa jest ciemnobrązowa, o nadustku zaopatrzonym w dwa małe, trójkątne, pośrodkowe ząbki na krawędzi przedniej. Żółte lub jasnobrązowe przedplecze ma przednie naroża o kącie 85°, a brzegi boczne regularnie zakrzywione. Barwa pokryw jest ciemnobrązowa. Mają one cienkie, błyszczące, słabo wgłębione, niewyraźnie punktowane rzędy, z których ósmy ma na przedzie wąskie żeberko. Cały spód ciała i odnóża są żółte lub jasnobrązowe. Genitalia samca mają silnie niesymetryczne paramery – prawa ma krawędź grzbietową zakrzywioną dowewnętrznie, krawędź brzuszną prawie prostą z okrągłym wykrojeniem u podstawy, a wierzchołek ukośnie ścięty, lewa natomiast ma krawędź grzbietową zakrzywioną dowewnętrznie w części nasadowej i środkowej oraz zaopatrzoną w spiczasty wyrostek w części wierzchołkowej, a krawędź brzuszną prawie prostą z dwupłatowym, zajmującym ćwierć długości wykrojeniem u podstawy i zaostrzonym szczytem. W endofallusie występuje okrągły z zaokrągloną rączką skleryt peryferyjny górny prawy, krótki, przecinkowaty skleryt peryferyjny frontolateralny z trzema grupami szczecinek tuż za nim oraz naprzeciwległe i podłużne skleryty osiowy i podosiowy; brak jest sklerytu dodatkowego^[1].

Owad ten zasiedla lasy równikowe prowincji zoogeograficznej Xingu-Tapajós^[1].

Gatunek neotropikalny, endemiczny dla Brazylii, znany ze stanów Pará i Tocantins^[1].