Septaria

Septaria – rodzaj konkrecji marglistej lub ilasto-żelazistej, które cechują się obecnością promienistych lub poligonalnych szczelin, które rozszerzają się w kierunku ich wnętrza i są wypełnione wtórnie kalcytem lub dolomitem, czasem z dodatkową mineralizacją sfalerytem, galeną, pirytem, chalkopirytem, gipsem albo barytem^[1][2].
Szczeliny mogły powstawać wskutek pękania lub kurczenia się materiału konkrecji.

Septarie, zwykle przecięte i wypolerowane, są chętnie pozyskiwane przez kolekcjonerów skał i minerałów^[1].

W Polsce liczne i duże septarie występują w skałach wapiennych w rejonie Nowego Kościoła^[1] oraz w iłach jurajskich, pięter bajos i baton w rejonie Częstochowy.

• 
  Septaria „promienista”
• 
  Septaria „poligonalna”

• hasło „wełtawit”. W: Wacław Ryka, Anna Maliszewska: Słownik petrograficzny. Wyd. II popr. i uzup. Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1991. ISBN 83-220-0406-0. OCLC 32347395.
• hasło „vltavin”. W: Jerzy Żaba: Ilustrowana encyklopedia skał i minerałów. Chorzów: Videograf, 2014. ISBN 978-83-7835-297-6. OCLC 899862630.