Sharon Fichman
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
3 grudnia 1990 |
| Wzrost |
163 cm |
| Gra |
praworęczna, oburęczny backhand |
| Status profesjonalny |
2009 |
| Zakończenie kariery |
aktywna |
| Trener |
Larry Jurovich |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 9 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
77 (19 maja 2014) |
| Australian Open |
2Q (2010) |
| Roland Garros |
1R (2014) |
| Wimbledon |
1R (2014) |
| US Open |
1R (2013, 2014) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
4 WTA, 21 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
21 (17 stycznia 2022) |
| Australian Open |
QF (2021) |
| Roland Garros |
3R (2021) |
| Wimbledon |
3R (2021) |
| US Open |
2R (2013) |
Sharon Fichman (ur. 3 grudnia 1990 w Toronto) – kanadyjska tenisistka, od 2005 roku reprezentantka kraju w rozgrywkach Pucharu Federacji.
Kariera tenisowa
Kariera juniorska
W 2005 roku wygrała turniej juniorski Banana Open, w finale pokonując Alexandrę Dulgheru. W sierpniu 2006 roku dotarła do finału mistrzostw juniorów Canadian Open w Québecu. Przegrała z reprezentantką Białorusi, Kseniją Mileuską.
Jako juniorka osiągnęła więcej zwycięstw w grze podwójnej, zwłaszcza w turniejach wielkoszlemowych. Na French Open 2005 z Caroline Wozniacki dotarła do półfinału. Z Jade Curtis odpadła już w pierwszej rundzie US Open. Grając z Anastasiją Pawluczenkową wygrała deblowy Australian Open 2006, a potem French Open w tym samym roku (w finale z Agnieszką Radwańską i Caroline Wozniacki). Z Rosjanką doszły do finału US Open. Dla Pawluczenkowej była to szansa zdobycia juniorskiego Wielkiego Szlema w grze podwójnej – tak się jednak nie stało, a zwycięstwo odniosły Rumunki Mihaela Buzărnescu i Raluca Olaru. W Australian Open 2007 z Kateřiną Vaňkovą odpadły w ćwierćfinale.
Kariera zawodowa
Sharon Fichman triumfowała w dziewięciu turniejach singlowych cyklu ITF. W grze podwójnej odniosła dwadzieścia jeden zwycięstw w zawodach tej rangi.
Najwyżej notowana była na 77. miejscu w rankingu singlowym WTA Tour (19 maja 2014) oraz na 21. pozycji w rankingu deblowym (17 stycznia 2022).
Począwszy od 2005 roku reprezentuje Kanadę w rozgrywkach Pucharu Federacji.
W 2009 roku osiągnęła pierwszy finał zawodów deblowych WTA Tour. W Estoril razem z Katalin Marosi przegrały w meczu mistrzowskim z Raquel Kops-Jones i Abigail Spears wynikiem 6:2, 3:6, 5–10. Kolejny finał osiągnęła w Bogocie w 2011 roku. Tym razem wspólnie z Laurą Pous Tió uległy parze Edina Gallovits-Hall–Anabel Medina Garrigues 6:2, 6:7(6), 9–11. Pierwszy triumf odniosła w 2014 roku w Auckland, gdzie w parze z Marią Sanchez pokonały Lucie Hradecką i Michaëllę Krajicek 2:6, 6:0, 10–4.
Życie prywatne
Rodzice Fichman, Bob i Julia, są inżynierami. Ma brata Thomasa. Grę w tenisa rozpoczęła w wieku pięciu lat.
Finały turniejów WTA
Gra podwójna 8 (4–4)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 9 maja 2009 | Estoril | Ceglana | 6:2, 3:6, 5–10 | ||
| Finalistka | 2. | 19 lutego 2011 | Bogota | Ceglana | 6:2, 6:7(6), 9–11 | ||
| Zwyciężczyni | 1. | 4 stycznia 2014 | Auckland | Twarda | 2:6, 6:0, 10–4 | ||
| Finalistka | 3. | 25 maja 2019 | Norymberga | Ceglana | 6:4, 6:7(5), 5–10 | ||
| Zwyciężczyni | 2. | 28 lipca 2019 | Jurmała | Ceglana | 2:6, 7:6(1), 10–6 | ||
| Finalistka | 4. | 29 lutego 2020 | Acapulco | Twarda | 3:6, 6:7(5) | ||
| Zwyciężczyni | 3. | 8 marca 2020 | Monterrey | Twarda | 4:6, 6:3, 10–7 | ||
| Zwyciężczyni | 4. | 16 maja 2021 | Rzym | Ceglana | 4:6, 7:5, 10–5 |
Finały turniejów WTA 125K series
Gra podwójna 1 (0–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 16 listopada 2019 | Houston | Twarda | 6:1, 4:6, 5–10 |
Występy w Turnieju Mistrzyń
W grze podwójnej
| Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
| 2021 | Faza grupowa | 4:6, 1:6 6:0, 3:6, 9–11 4:6, 6:7(3) |
Wygrane turnieje rangi ITF
Gra pojedyncza
| Data | Turniej | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 27/11/2005 | 10 000 | twarda | 6:1, 6:1 | ||
| 2. | 25/01/2009 | 25 000 | ziemna | 6:4, 7:6 | ||
| 3. | 19/04/2009 | 25 000 | ziemna | 6:4, 6:1 | ||
| 4. | 16/01/2011 | 25 000 | ziemna | 6:3, 7:6 | ||
| 5. | 10/07/2011 | 50 000 | ziemna | 6:3, 4:6, 6:4 | ||
| 6. | 15/07/2012 | 50 000 | ziemna | 6:3, 6:2 | ||
| 7. | 02/09/2012 | 25 000 | ziemna | 6:3, 6:7(5), 6:3 | ||
| 8. | 20/01/2013 | 25 000 | ziemna | 6:3, 6:2 | ||
| 9. | 11/05/2014 | 100 000 | ziemna | 6:2i, 6:2 |
Występy w igrzyskach olimpijskich
Gra podwójna
| Runda | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo | |||
| I runda | 6:7(3), 4:6 | ||
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra podwójna (3)
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 2006 | Twarda | 6:2, 6:2 | |||
| Zwyciężczyni | 2006 | Ceglana | 6:7(4), 6:2, 6:1 | |||
| Finalistka | 2006 | Twarda | 5:7, 2:6 |
Bibliografia
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2023-10-07] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2023-10-07] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2023-10-07] (ang.).