Siedlińska Kępa
 Siedlińska Kępa (widok od strony południowej) | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Akwen | |
| Powierzchnia |
ponad 0,21 km² |
| Populacja • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Szczecina  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
 53°23′12″N 14°36′53″E/53,386667 14,614722 | |
Siedlińska Kępa (do 1945 niem. Zoll-Werder[1]) – niezamieszkana wyspa rzeczna na Regalicy na Międzyodrzu w Szczecinie na wysokości Zdrojów. Otoczona dwoma ramionami rzeki: od wschodu Cegielinką a od zachodu – Martwą Wodą.
Od XIV w. do 1630 była własnością szczecińskiego rycerskiego rodu Brakelów i nosiła nazwę Brakels-Werder[2]. W latach 1846–1945 przez wyspę przebiegała linia kolejowa ze Szczecina Głównego do Stargardu. Linia przestała istnieć w 1945 roku z powodu zburzenia i nieodbudowania mostów nad Cegielinką i Martwą Wodą.
Nazwę Siedlińska Kępa wprowadzono urzędowo w 1950 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Zoll-Werder[3].
Przypisy
- ↑ Messtischblatt 1240 Podejuch
- ↑ T. Białecki, w: tenże (red.), Encyklopedia Szczecina, t. II, Szczecin 2000, s. 328.
- ↑ Zarządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 15 grudnia 1949 r. (M.P. z 1950 r. nr 8, poz. 76, s. 76)