Sierpotymalek indochiński
| Rimator danjoui[1] | |||
| Robinson & Kloss, 1919[2] | |||
 Ilustracja autorstwa Henrika Grönvolda z 1919 roku opublikowana w czasopiśmie „Ibis” | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
sierpotymalek indochiński | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5] | |||
 | |||
Sierpotymalek indochiński[6] (Rimator danjoui) – gatunek ptaka z rodziny dżunglaków (Pellorneidae).
Zasięg występowania
Sierpotymalek indochiński występuje w zależności od podgatunku[3]:
Systematyka
Taksonomia
Gatunek po raz pierwszy opisany przez brytyjskich zoologów Herberta Christophera Robinsona i Cecila Bodena Klossa w 1919 roku pod nazwą Rimator danjoui[2]. Jako miejsce typowe autorzy wskazali Lang Bian Peaks (wsp. 12°02' N 108°26' E) w Annamie w Wietnamie[2]. Wyróżniono dwa podgatunki[3][7]. Autorzy Handbook of the Birds of the World za trzeci podgatunek uznawali opisanego w 2005 roku sierpotymalka długodziobego (R. naungmungensis)[8], jest on jednak obecnie traktowany jako odrębny gatunek[3][6][7].
Etymologia
Nazwa rodzajowa: Pierre Charles Edmond Jabouille (1875–1947), francuski administrator kolonialny w Indochinach w latach 1905–1932, w Chinach na przełomie 1932/33, ornitolog, redaktor L'Oiseau[9]. Epitet gatunkowy: François André Gustave Abel Danjou (ur. 1874), francuski dyplomata, wicekonsul w Szanghaju w latach 1906–1916, konsul w Singapurze w latach 1916–1923[10].
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje sierpotymalka indochińskiego za gatunek bliski zagrożenia (NT – near threatened). Liczebność populacji wstępnie oszacowano na 10–20 tysięcy dorosłych osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy. Do głównych zagrożeń dla gatunku należy wylesianie i degradacja siedlisk leśnych, zwłaszcza na niższych wysokościach[5].
Przypisy
- ↑ Rimator danjoui, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- 1 2 3 H.Ch. Robinson, C.B. Klosse. On Birds from South Annam and Cochin China. Part II. Pycnonotidæ – Dicæidæ. „Ibis”. Eleventh Series. 1, s. 579, 1919. (ang.).
- 1 2 3 4 F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Babblers, fulvettas. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-12-25]. (ang.).
- ↑ J.B.T.A. Delacour. New Birds from Indo-China (40 new races). „Bulletin of the British Ornithologists’ Club”. 47, s. 160, 1927. (ang.).
- 1 2 BirdLife International, Rimator danjoui, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2020-3 [dostęp 2020-12-25] (ang.).
- 1 2 Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Pellorneidae Delacour, 1946 – dżunglaki - Smaller babblers (wersja: 2018-11-14). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-12-25].
- 1 2 J.H. Boyd III: Pellorneidae: Fulvettas, Ground Babblers. [w:] Aves—A Taxonomy in Flux 3.08 [on-line]. John Boyd's Home Page. [dostęp 2020-12-25]. (ang.).
- ↑ N. Collar, C. Robson: Family Timaliidae (Babblers). W: J. del Hoyo, A. Elliott, D.A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. 12: Picathartes to Tits and Chickadees. Barcelona: Lynx Edicions, 2007, s. 211. ISBN 84-96553-42-6. (ang.).
- ↑ Jabouilleia, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-02-18] (ang.), [archiwum].
- ↑ Danjoui, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-02-18] (ang.), [archiwum].
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).