Sieweczka patagońska
| Anarhynchus falklandicus | |||
| (Latham, 1790) | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
sieweczka patagońska | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 tylko w sezonie lęgowym występuje przez cały rok zimowiska | |||
Sieweczka patagońska[3] (Anarhynchus falklandicus) – gatunek ptaka z rodziny sieweczkowatych (Charadriidae), zamieszkujący południową część Ameryki Południowej. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Systematyka
Gatunek ten po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał John Latham w 1790 roku, nadając mu nazwę Charadrius falklandicus. Jako miejsce typowe wskazał Falklandy[4]. W 2022 roku w oparciu o badania filogenetyczne gatunek przeniesiono do na nowo zdefiniowanego rodzaju Anarhynchus[3][5]. Nie wyróżnia się podgatunków[6].
Morfologia
Długość ciała 17–18,5 cm; masa ciała 62–72 g[7].
Zasięg, środowisko
W sezonie lęgowym można ją spotkać w Argentynie, południowym i środkowym Chile, lokalnie w południowej Brazylii. Większość populacji migruje na zimę na niewielkie odległości na północ, po północne Chile, Urugwaj i południową Brazylię. Część populacji z południowej Patagonii jest osiadła. Ponadto osobna, osiadła populacja występuje na Falklandach[7].
Naturalnymi siedliskami sieweczek patagońskich są słodkowodne jeziora, słone bagna, skaliste wybrzeża i piaszczyste brzegi.
Rozród
Składanie jaj ma miejsce od września do grudnia, później na siedliskach wyżynnych. Para gniazduje samotnie. Gniazdo to płytkie wydrapane zagłębienie w ziemi, na obszarze trawiastym lub na wrzosowisku[7].
Samica składa 2–4 płowo-oliwkowe jaja z brązowymi znaczeniami. Inkubacja trwa około 28 dni. Pisklęta bardzo szybko opuszczają gniazdo i można je zobaczyć, jak szybko biegają wzdłuż plaży pod ochroną dorosłych. Rodzice mogą odwracać uwagę intruza, udając rannego, aby uchronić pisklęta przed niebezpieczeństwem[7].
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje sieweczkę patagońską za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku[2]. W 2023 roku organizacja Wetlands International szacowała liczebność populacji na 46 000 – 139 000 osobników, zaś jej trend oceniła jako stabilny[2].
Przypisy
- ↑ Charadrius falklandicus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2022-10-14] (ang.).
- 1 2 3 BirdLife International, Charadrius falklandicus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2024, wersja 2024-2 [dostęp 2025-02-03] (ang.).
- 1 2 Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Charadriinae Leach, 1820 - sieweczki (wersja: 2023-12-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2025-02-03].
- ↑ J. Latham, Index ornithologicus, sive, Systema ornithologiae, t. 2, Londyn 1790, s. 747 (łac.).
- ↑ David Černý, Rossy Natale. Comprehensive taxon sampling and vetted fossils help clarify the time tree of shorebirds (Aves, Charadriiformes). „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 177, 2022. DOI: 10.1016/j.ympev.2022.107620. (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v14.2). [dostęp 2025-02-03]. (ang.).
- 1 2 3 4 N. Bouglouan: Two-banded Plover. [w:] oiseaux-birds.com [on-line]. [dostęp 2021-07-28]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).