Sinocastor anderssoni
| Sinocastor anderssoni | |||
| Schlosser, 1924 | |||
| Okres istnienia: pliocen | |||
![]() Czaszka Sinocastor anderssoni | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina |
Castorinae | ||
| Rodzaj |
Sinocastor | ||
| Gatunek |
Sinocastor anderssoni | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
Sinocastor anderssoni – gatunek wymarłego ssaka z rodziny bobrowatych (Castoridae). Występował pliocenie[2]. Kopalne szczątki przedstawiciela gatunku zostały odkryte w Chinach[3]. Gatunek pierwotnie był lokowany w obrębie rodzaju Castor, ale przeprowadzona przez naukowców (Natalia Rybczynski, Elizabeth M. Ross, Joshua X. Samuels, William W. Korth) analiza morfometryczna wykazała szereg różnic w budowie kości czaszki, z których część nie została zauważona we wcześniejszych badaniach. Odnotowano, że badane eksponaty Sinocastor mają w stosunku do badanego kośćca przedstawicieli rodzaju Castor zauważalne zwężenie czaszki, inne ukształtowanie kości podstawy czaszki i kości podniebiennej. Większa jest długość czaszki oraz rostrum. Podczas badania uzębienia, odnotowano, że Sinocastor ma krótsze rozstępy między zębami a korzenie zębów policzkowych są wyraźnie bardziej wystające[2].
Przypisy
- 1 2 †Castor anderssoni Schlosser 1924 (beaver). [w:] Paleobiology Database [on-line]. [dostęp 2013-05-24]. (ang.).
- 1 2 Natalia Rybczynski, Elizabeth M. Ross, Joshua X. Samuels, William W. Korth. Re-Evaluation of Sinocastor (Rodentia: Castoridae) with Implications on the Origin of Modern Beavers. „PLOS One”. 5 (11; e13990), 2010. DOI: 10.1371/journal.pone.0013990. (ang.).
- ↑ Max Schlosser, Tertiary vertebrates from Mongolia, wyd. 1, Palaeontologica Sinica, 1924, s. 1-119 (ang.).
