Wielozarodniczka kapeluszowa
 Wielozarodniczka gruzełkowata na drewnie | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
wielozarodniczka kapeluszowa |
| Nazwa systematyczna | |
| Sistotrema confluens (Bres.) J. Erikss. Neues Mag. Bot. 1: 108 (1794) | |
Wielozarodniczka kapeluszowa (Sistotrema confluens (Bres.) J. Erikss.) – gatunek grzybów z rodziny kolczakowatych (Hydnaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Sistotrema, Hydnaceae, Cantharellales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten opisał w 1794 r. Christiaan Hendrik Persoon[1]. Ma 10 synonimów. Niektóre z nich:
- Sistotrema sublamellosum subsp. ericetorum Bourdot & Galzin 1914
- Trechispora ericetorum (Bourdot & Galzin) Bondartsev & Singer 1953[2].
Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3]
Morfologia
Początkowo rozpostarty, potem wachlarzowaty, nawet kapeluszowaty, o szerokości 2–4 cm, z małym trzonem o długości do 2 cm. Powierzchnia górna gładka lub drobno kutnerowata, biaława do kremowej, ciemniejąca przy zgnieceniu, powierzchnia dolna (hymenialna), z małymi kolcami o długości do 2 mm. Wydziela słaby zapach[4].
- Cechy mikroskopowe
System strzępkowy monomityczny, Strzępki ze sprzążkami, cienkościenne, o szerokości 2–3 µm, z wieloma gutulami. Brak cystyd. Podstawki jednolite, 15–20 × 4-6 µm, cienkościenne, z 6-8-sterygmami i sprzążkami bazalnymi. Bazydiospory wąsko elipsoidalne do nieco kiełbaskowatych, 4,5-6 × 2-2,5 µm, gładkie, cienkościenne, IKI-[4].
Występowanie
Podano występowanie wielozarodniczki kapeluszowej w Ameryce Północnej i Środkowej, w Europie i Azji. W Europie występuje na całym obszarze, z wyjątkiem Grenlandii i Europy Południowo-Wschodniej[5]. W Polsce W. Wojewoda w 2003 r. przytoczył kilkanaście stanowisk, ale większość dawnych[3]. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status E – gatunek wymierający, którego przeżycie jest mało prawdopodobne, jeśli nadal będą działać czynniki zagrożenia[6]. Jednak w internetowym atlasie grzybów przytoczone są dość liczne aktualne stanowiska tego gatunku[7].
Naziemny grzyb saprotroficzny. Występuje wśród mchów, opadłych liści i innych resztek roślinnych[3].
Przypisy
- 1 2 3 Index Fungorum [online] [dostęp 2022-11-09] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2022-11-09] (ang.).
- 1 2 3 Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- 1 2 Fungi Europaei – Corticiaceae, t. 1, Mycobank, 2010, s. 1–1008.
- ↑ Występowanie Sistotrema confluens na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2022-11-09] (ang.).
- ↑ Zbigniew Mirek i inni, Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, PAN, 2006, ISBN 83-89648-38-5.
- ↑ Aktualne stanowiska wielozarodniczki kapeluszowej w Polsce [online], Internetowy atlas grzybów [dostęp 2022-11-09] (ang.).