Siwino

Siwino
Podgórskie, Siwno, Podgórne
Ilustracja
Zarastająca część północno-wschodnia
Położenie
Państwo

 Polska

Region

Kotlina Gorzowska

Wysokość lustra

34,6 m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

16,3 ha[1][2]

Wymiary
• max długość
• max szerokość


1070 m[2]
180 m[2]

Głębokość
• średnia
• maksymalna


2,1[2] m
4,4[2] m

Długość linii brzegowej

2800[2]

Objętość

342,3 tys. m³[2]

Hydrologia
Rodzaj jeziora

rynnowe

Położenie na mapie gminy Drezdenko
Mapa konturowa gminy Drezdenko, na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Siwino”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Siwino”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, u góry nieco na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Siwino”
Położenie na mapie powiatu strzelecko-drezdeneckiego
Mapa konturowa powiatu strzelecko-drezdeneckiego, blisko dolnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Siwino”
Ziemia52°43′45,1″N 15°45′43,4″E/52,729194 15,762056

Siwino (także: Podgórne[3], Siwno lub Podgórskie) – jezioro rynnowe zlokalizowane na Kotlinie Gorzowskiej[4], w gminie Drezdenko, w centrum lasów Puszczy Noteckiej, w pobliżu wsi Lubiatów. Wchodzi w obręb tzw. jezior soleckich.

Akwen ma powierzchnię 16 hektarów, a jego maksymalna głębokość wynosi 4,4 m. Otoczony ze wszystkich stron rozległymi terenami leśnymi[5]. Północno-wschodnim skrajem przebiega droga lokalna z Sowiej Góry do Gościmia, a skrajem południowym szlak turystyczny żółty żółty szlak pieszy z Drezdenka do Międzychodu[6]. Przy wspomnianej drodze, na skarpie nadjeziornej stoi betonowo-ceglany bunkier (ruina).

Galeria

Przypisy

  1. ↑ Lasy Oborniki, s.17
  2. 1 2 3 4 5 6 7 Jerzy Jańczak (red.), Atlas jezior Polski, t. I, Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 1996, s. 82-83, ISBN 83-86001-29-1.
  3. ↑ tablica z mapą w Lubiatowie
  4. ↑ Regiony fizycznogeograficzne Polski po zmianach w 2018 r. [online], warmaz.pl, 2018 (pol.).
  5. ↑ Puszcza Notecka, mapa 1:100.000, BiK, Piła, ISBN 978-83-88963-75-9
  6. ↑ Paweł Anders, Władysław Kusiak, Puszcza Notecka, Oficyna Wydawnicza G&P, Poznań, 2011, s.17,269, ISBN 978-83-7272-242-3
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.