Nowa Niepodległość

Nowa Niepodległość (far. Nýtt Sjálvstýri, dawniej Sjálvstýrisflokkurin) – partia polityczna działająca na Wyspach Owczych. Reprezentuje poglądy socjalliberalne i regionalistyczne^[1]. Przed 1994 rokiem reprezentowała poglądy autonomistyczne, lecz obecnie jest partią separatystyczną^[2]. Partia posługuje się obecnie logiem przypominającym żagiel, a jej barwy to fioletowa i niebieska.

Partia jeszcze nie zarejestrowana wzięła udział w wyborach parlamentarnych w 1906 roku, kiedy, jako przeciwieństwo Sambandsflokkurin, zdobyła 8 miejsc w Løgting^[3]. Oficjalnie partię utworzono w 1906 roku z połączenia środowisk niepodległościowych, które ujawniły się na Wyspach Owczych w czasie Spotkania Bożonarodzeniowego (1888). Jej pierwszym prezesem został Jóannes Patursson^[3].

Do drugiej wojny światowej partia odniosła dwa zwycięstwa w wyborach (1918, 1928), dwa razy otrzymała tyle samo miejsc co Sambandsflokkurin (1920, 1936), a pozostałe osiem razy pozostawała w mniejszości. Ostatnie wybory przed wojną były także końcem kadencji Jóannesa Paturssona jako lidera partii, który postanowił założyć Fólkaflokkurin, gdzie później został głową ugrupowania aż do swej śmierci^[3]. Patursson zabrał ze sobą wielu wyborców, co poskutkowało nagłym spadkiem poparcia dla Sjálvstýrisflokkurin z ośmiu miejsc w 1936, przez cztery miejsca w 1940 aż do żadnego w 1943 i 1945.

Po wojnie pozycja partii zaczęła się stosunkowo umacniać, nigdy jednak nie udało jej się odbudować dawnego prestiżu jakim cieszyła się przed odejściem pierwszego lidera^[3]. Na miejscu głównej partii separatystycznej zastąpiła ją w 1948 Tjóðveldi. Największą liczbę punktów procentowych udało się jej uzyskać w roku 1990, było to 8,8%, co przeliczono jako trzy miejsca w parlamencie^[3]. Jej liderem od 1971 do 1994 był Hilmar Kass, a następnie do 2001 Helena Dam á Neystabø, która ostatecznie przeniosła się do Javnaðarflokkurin^[3][4]. Później nastąpił okres częstych zmian na stanowisku prezesa, które od 2003 roku do 2015 sprawował niemal nieprzerwanie Kári Højgaard.

Wybory w roku 2004 dały Partii Niepodległościowej jedno miejsce w parlamencie, a kolejne dwa miejsca^[5]. W wyborach w 2011 roku partia uzyskała 1 290 głosów (4,2%) i jeden mandat^[6]. Partia od roku 2011 do 2013 weszła w skład koalicji rządzącej, a Kári Højgaard został Ministrem Spraw Zagranicznych^[7].

9 kwietnia 2015 roku na stanowisku prezesa partii Káriego Højgaarda zastąpił burmistrz miasta Klaksvík Jógvan Skorheim^[8]. Højgaarda mianowano wiceprzewodniczącym Partii Niepodległościowej. W czerwcu 2015 Skorheim ogłosił zmianę nazwy partii z Sjálvstýrisflokkurin na Nýtt Sjálvstýri^[9]. Była to próba poprawy wizerunku partii po ujawnieniu kontrowersji wokół budowy Eysturoyartunnilin, w które miał być zamieszany Højgaard^[10][11]. Wszystko to nie wpłynęło jednak na znacząco na wyniki wyborów parlamentarnych, w których partia zdobyła 1 305 głosów (4,1%) i uzyskała dwa mandaty w parlamencie^[12]. Jógvan Skorheim uzyskał mandat, jednak Rada Miasta Klaksvík nie przyjęła możliwości piastowania dwóch urzędów, dlatego Skorheim zdecydował się pozostać burmistrzem, a mandat przez niego wygrany przeszedł 14 września na Bárðura Kassa Nielsena^[13].

Partia wielokrotnie startowała w wyborach do Folketingu, jednak nigdy nie uzyskała ani jednego reprezentanta.

Przewodniczący^[14]:

• Jógvan Skorheim

Wiceprzewodniczący^[14]:

• Kári Højgaard

Przewodniczący regionów^[15]:

• Beinta Klakkstein - Norðoyar (Norðoya Sjálvstýrisfelag)
• Pól Jákup Poulsen - Eysturoy (Eysturoyar Sjálvstýrisfelag)
• Jan Asbjørnsson Joensen - Południowe Streymoy (Suðurstreymoyar Sjálvstýrisfelag)

• Nýtt Sjálvstýri. [dostęp 2015-10-20]. (far.).