Skórkotrzęsak ciernisty

Skórkotrzęsak ciernisty
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	uszakowce
Rodzina	uszakowate
Rodzaj	Heteroradulum
Gatunek	skórkotrzęsak ciernisty
	Nazwa systematyczna
	Heteroradulum deglubens (Berk. & Broome) Spirin & Malysheva; Fungal Biology 121(8): 710 (2017)

Skórkotrzęsak ciernisty (Heteroradulum deglubens (Berk. & Broome) Spirin & Malysheva) – gatunek grzybów z rzędu uszakowców (Auriculariales)^[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Heteroradulum, Auriculariaceae, Auriculariales, Auriculariomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy zdiagnozowali go w 1875 r. Miles Joseph Berkeley i Christopher Edmund Broome nadając mu nazwę Radulum deglubens. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu Spirin & Malysheva w 2017 r^[1].

Synonimy^[2]:

Eichleriella deglubens (Berk. & Broome) Lloyd 1913
Radulum deglubens Berk. & Broome 1875

Nazwę polską zaproponował w 2003 r. Władysław Wojewoda, w 1977 r. ten sam autor opisywał ten gatunek jako eichleriella ciernista^[3]. Po przeniesieniu do rodzaju Heteroradulum obydwie polskie nazwy stały się niespójne z nazwą naukową.

Morfologia

Owocnik

Jednoroczny, rozpostarty lub rozpostarto-odgięty, czasami w kształcie kubka, skórzasty. Górna powierzchnia początkowo kutnerowata lub omszona, potem naga, strefowana, żółtawobrązowa. Powierzchnia hymenialna zazwyczaj kolczasta, o kolcach pojedynczych lub złożonych i barwie brązowej, często z różowym odcieniem^[4].

Cechy mikroskopowe

System strzępkowy monomityczny. Strzępki ze sprzążkami, o średnicy 2–3 μm, w warstwie podstawowej brązowe, poza tym hialinowe. Występują szkliste dendrohyfidy. Probazydium gruszkowate, o rozmiarach 19–21 × 8–9 μm. Metabasidium podzielone podłużną przegrodą. Bazydiospory cylindryczne, zakrzywione, szkliste, gładkie, cienkościenne, nieamyloidalne, o rozmiarach (13–)16–21 × (6–)7–9 μm inne źródła podają rozmiar 12–18 × 6–7 μm^[4].

Występowanie

Występuje w USA. Kanadzie i w Europie^[4]. W Polsce gatunek rzadki, do 2003 r. podano tylko 2 stanowiska: w Dolinie Białego w Tatrzańskim Parku Narodowym i w Białowieskim Parku Narodowym. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status E – gatunek wymierający^[5].

Saprotrof. Występuje w lasach na martwym drewnie, W Polsce notowany na drewnie świerka pospolitego^[3], w innych krajach na drewnie wierzby i topoli^[4].

Przypisy

1 2 3 Index Fungorum. [dostęp 2017-10-27].
↑ Species Fungorum. [dostęp 2017-10-27]. (ang.).
1 2 Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
1 2 3 4 Mycobank. Eichleriella deglubens. [dostęp 2017-10-27].
↑ Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.

[if-1] 1 2 3 Index Fungorum. [dostęp 2017-10-27].

[2] Species Fungorum. [dostęp 2017-10-27]. (ang.).

[checklist-3] 1 2 Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.

[mycobank-4] 1 2 3 4 Mycobank. Eichleriella deglubens. [dostęp 2017-10-27].

[5] Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]