Skórniczek jałowcowy

Skórniczek jałowcowy

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	gołąbkowce
Rodzina	Echinodontiaceae
Rodzaj	skórniczek
Gatunek	skórniczek jałowcowy
Nazwa systematyczna
Amylostereum laevigatum (Fr.) Boidin Revue mycologique, Paris 23(3): 345 (1958)

Skórniczek jałowcowy (Amylostereum laevigatum (Fr.) Boidin) – gatunek grzybów z rodziny Echinodontiaceae^[1].

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Amylostereum, Echinodontiaceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy takson ten opisał w 1828 r. Elias Fries, nadając mu nazwę Thelephora laevigata^[1]. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1958 r. Jacques Boidin^[1].

Ma 14 synonimów. Niektóre z nich:

• Gloeocystidiellum laevigatum (Fr.) Y. Hayashi 1974
• Stereum juniperi (P. Karst.) Boidin 1957^[2].

Polską nazwę nadał mu Stanisław Domański w 1991 r.^[3]

Owocnik

Rozpostarty, ale jego brzegi wraz z zewnętrzną warstwą kory mogą być odgięte od podłoża. Powierzchnia hymenialna gładka, po wyschnięciu często drobno popękana, o barwie od jasnobrązowej do ochrowej, a u starszych okazów nawet szarawa^[4].

Cechy mikroskopowe

System strzępkowy monomityczny, składający się z bogato rozgałęzionych, cienkich do grubościennych strzępek o średnicy od 3–4 µm ze sprzążkami. Podstawki wąsko maczugowate, 25–30 × 4–6 µm z 4 sterygmami i sprzążką bazalną. Cystydy liczne, grubościenne, brązowe lub żółtawobrązowe i na wierzchołkach inkrustowane. Część inkrustowana ma wymiary 20–30 × 5–6 µm. Młode cystydy cienkościenne i szydłowate. Zarodniki cylindryczne lub wąsko elipsoidalne, 7–12 × 3–4 µm, gładkie i amyloidalne^[4].

Gatunki podobne

Podobny jest skórniczek jodłowy (Amylostereum chailletii), zwłaszcza jego okazy o rozpostartym owocniku. Morfologicznie bardzo trudne do odróżnienia są także owocniki skórniczka świerkowego (Amylostereum areolatum), zwłaszcza młode i rozpostarte^[3].

Występuje w Ameryce Północnej, Europie i Azji. W Europie jest szeroko rozprzestrzeniony i podano wiele jego stanowisk^[5]. Również w Polsce nie jest rzadki. W. Wojewoda w 2003 r. przytacza wiele jego stanowisk^[3]. Aktualne stanowiska podaje także internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną^[6].

Nadrzewny grzyb saprotroficzny. Występuje w lasach, zaroślach, parkach, polanach i w uprawach na martwym drewnie jałowca pospolitego – na jego pniu i gałęziach^[3]. Występuje także na cisach, ale rzadko^[4].