Sobór Narodzenia Pańskiego w Kargopolu

Sobór Narodzenia Pańskiego
Собор Рождества Христова
Zabytek: nr rej. 2910038002
muzeum
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Rosja

Miejscowość

Kargopol

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Wezwanie

Narodzenia Pańskiego

Położenie na mapie obwodu archangielskiego
Mapa konturowa obwodu archangielskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Sobór Narodzenia Pańskiego”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Sobór Narodzenia Pańskiego”
61,5030°N 38,9481°E/61,503000 38,948100
Strona internetowa

Sobór Narodzenia Pańskiego – prawosławny sobór w Kargopolu.

Został wzniesiony z cegły i kamienia w II połowie XVI w. w stylu naśladującym architekturę cerkwi moskiewskiego Kremla[2]. Była to pierwsza kamienna budowla miasta i zarazem najważniejsza prawosławna świątynia w Kargopolu, której rozmiary i dekoracja miały oddawać bogactwo miasta[1]. Główna nawa obiektu jest zbudowana na planie kwadratu, z pięcioma kopułami (w centralnym miejscu oraz w narożnikach) zwieńczonymi krzyżami, na kolistych ceglanych bębnach. Okna soboru są półkoliste lub prostokątne, z ozdobnymi obramowaniami. Elewacje obiektu są rozczłonkowane półkolumnami; konstrukcję w narożnikach naw podtrzymują skarpy, wzniesione w XVIII w. po pożarze w celu wzmocnienia obiektu[3]. W XVII w. do głównej bryły cerkwi dostawiono dodatkową kaplicę z ołtarzem Świętych Aleksego i Filipa. Było to prawdopodobnie związane z faktem, iż w 1652 w soborze przez krótki czas były przechowywane relikwie metropolity Moskwy Filipa w trakcie ich transportu z Monasteru Sołowieckiego do stolicy, na polecenie patriarchy Nikona[4]. W czasie rozbudowy wykonano również nową dekorację rzeźbiarską na elewacjach obiektu[4]. W 1778 powstała trójkondygnacyjna dzwonnica soborowa, zbudowana na cześć carycy Katarzyny II[1].

W 1936 w soborze zostało urządzone muzeum[5], które do dnia dzisiejszego administruje tym obiektem[1]. We wnętrzu zachował się oryginalny ikonostas z XVIII stulecia oraz fragment pierwotnej dekoracji malarskiej wnętrza[1]. Dzwonnica cerkwi pełni funkcję tarasu widokowego[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 Памятники архитектуры
  2. ↑ I. Bartieniew, W. Fiodorow, Architiekturnyje..., ss.107–108
  3. ↑ I. Bartieniew, W. Fiodorow, Architiekturnyje..., ss.108–109
  4. 1 2 I. Bartieniew, W. Fiodorow, Architiekturnyje..., s.109
  5. ↑ Историческая справка

Bibliografia

  • I. Bartieniew, W. Fiodorow, Architiekturnyje pamiatki russkogo siewiera, Iskusstwo, Moskwa-Leningrad 1968
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.