Sowiecka Formuła 4

Sowiecka Formuła 4 (znana także jako Formuła Mołodieżnaja) – organizowana w latach 1964–1981 seria wyścigów samochodowych w ZSRR, przeznaczona dla młodych kierowców.

Seria była przeznaczona dla młodych kierowców. Założeniem było ściganie się danego kierowcy w tej serii przez rok do dwóch lat i następnie awans do Sowieckiej Formuły 3 albo Sowieckiej Formuły 1. Pierwszym sezonem serii był 1964 rok, a pojemność silników była wówczas ograniczona do 500 cm³. Rok później zwiększono pojemność do 750 cm³, a w 1966 ponownie zmniejszono do 500 cm³^[1].

W roku 1968 wprowadzono nowe przepisy, ograniczające pojemność silnika do 350 cm³, natomiast minimalna masa pojazdów wynosiła 200 kg. Samochody były produkowane przez TARK i nosiły oznaczenie Estonia 15. Napędzały je pochodzące z motocykla Jupiter^[2]. silniki IŻ o pojemności 347 cm³ i mocy 32 KM przy 6000 rpm. Samochody te ważyły 214 kg i były zdolne rozwinąć prędkość 150 km/h. W 1970 roku samochody Estonia 15 zostały nieznacznie zmodyfikowane i oznaczone jako 15M. Produkcji samochodów Formuły 4 zaprzestano w 1976 lub 1977 roku^[1]. W latach 1978–1979 nie rozegrano mistrzostw ze względu na przestarzałość konstrukcji Estonii 15^[3][4].

Seria upadła po 1981 roku, ponieważ nie spełniała założeń. Znaczna część kierowców ścigała się w niej przez wiele sezonów i pod koniec lat 70. większość zawodników miała powyżej trzydziestu lat^[1].