Stanisław Borowiec

Stanisław Marian Anzelm Borowiec
Ilustracja
Stanisław Borowiec (przed 1934)
pułkownik dyplomowany piechoty pułkownik dyplomowany piechoty
Data i miejsce urodzenia

21 kwietnia 1884
Jordanów

Data i miejsce śmierci

25 września 1942
Maków Podhalański

Przebieg służby
Lata służby

przed 19181942

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

7 Dywizja Piechoty,
Dowództwo Okręgu Korpusu nr IV w Łodzi,
7 Pułk Piechoty Legionów,
2 Dywizja Piechoty Legionów

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Krzyż Walecznych (1920–1941)

Stanisław Marian Anzelm Borowiec[1] (ur. 21 kwietnia 1884[2], zm. 1942) – pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

W latach 1920–1921 był szefem sztabu 7 Dywizji Piechoty. Od października 1921 roku był słuchaczem rocznego Kursu Doszkolenia Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. 3 maja 1922 roku zweryfikowany został w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 151. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Po ukończeniu kursu i uzyskaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego przydzielony został do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IV w Łodzi na stanowisko zastępcy szefa sztabu. W 1924 roku pełnił służbę w Oddziale IV Sztabu Generalnego na stanowisku wojskowego komisarza kolejowego.

W październiku 1926 roku wyznaczony został na stanowisko dowódcy 7 pułku piechoty Legionów w Chełmie[3]. 16 marca 1927 roku awansował na pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 roku i 12. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W czerwcu 1930 roku mianowany został dowódcą piechoty dywizyjnej 2 Dywizji Piechoty Legionów w Kielcach[4]. Z dniem 30 kwietnia 1934 przeniesiony został w stan spoczynku[5].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. Sprostowanie imienia z "Stanisław" na "Stanisław Marian Anzelm" ogłoszone zostało w Dzienniku Personalnym M.S.Wojsk. Nr 11 z 18.06.1930 r.
  2. Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 62.
  3. Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 44 z 14.10.1926 r.
  4. Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 11 z 18.06.1930 r.
  5. Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 11 z 07.06.1934 r.
  6. Dekret Wodza Naczelnego L. 3414 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 43, s. 1724)
  7. M.P. z 1938 r. nr 259, poz. 612 „za zasługi w służbie wojskowej”.

Bibliografia

  • Roczniki Oficerskie 1923, 1924, 1928 i 1932
  • Dzienniki Personalne Ministra Spraw Wojskowych