Stanisław Dębniak

Stanisław Dębniak

pułkownik
Data urodzenia	15 maja 1925
Data śmierci	2020[1]
Przebieg służby
Lata służby	1944–1986
Siły zbrojne	Ludowe Wojsko Polskie
Jednostki	Wojska OPL Obszaru Kraju, Wojska Obrony Powietrznej Kraju, Wojska OPL Wojsk Lądowych
Stanowiska	szef artylerii korpusu OPK, szef wojsk OPL WOW
Główne wojny i bitwy	bitwa pod Darnicą
Odznaczenia

Stanisław Dębniak (ur. 15 maja 1925, zm. 2020) – polski oficer, pułkownik WP, oficer Wojsk Obrony Powietrznej Kraju oraz Wojsk Obrony Przeciwlotniczej Wojsk Lądowych

Jego rodzice byli nauczycielami. W roku 1941 został wywieziony wraz z rodziną na Syberię do Krasnojarskiego Kraju.

Wstąpił do 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Przydzielono go do 1 dywizjonu artylerii przeciwlotniczej. Uczestnik walk w Darnicy w kwietniu 1944 r. Ukończył Oficerską Szkołę Artylerii Przeciwlotniczej w Gorkim w 1944 roku. Brał udział w walkach o Warszawę, o wyzwolenie Bydgoszczy, Gryfic, Kołobrzegu. Podczas forsowania Odry został ranny, a swój szlak bojowy zakończył w Berlinie.

Po wojnie pełnił służbę na stanowiskach dowódczych w Oficerskiej Szkoły Artylerii Przeciwlotniczej w Koszalinie oraz zajmował odpowiedzialne stanowiska w Wojskach Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju. Między innymi od stycznia 1955 był dowódcą artylerii Wojsk Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju w ramach połączonego Dowództwa Wojsk Lotniczych i OPL Obszaru Kraju. Od 1957 roku był szefem Artylerii OPL w 1 KOPL OK. Był długoletnim szefem Wojsk OPL Warszawskiego Okręgu Wojskowego (1968–1985). Absolwent Akademii Sztabu Generalnego WP z 1963 roku.

W stan spoczynku przeszedł w czerwcu 1986 roku.

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Medal „Za udział w walkach o Berlin”
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”

• płk dypl. Stanisław Dębniak