Stanisław Feliks Szembek

Stanisław Feliks Szembek
Ilustracja
Stanisław Feliks Szembek, c. 1884
Herb
Szembek
Data i miejsce urodzenia

5 sierpnia 1849
Siemianice

Data i miejsce śmierci

15 listopada 1891
Wysocko

Ojciec

Aleksander Szembek

Matka

Felicja Niemojowska

Żona

Augusta Czarna-Zawisza

Dzieci

Bogdan Mieczysław

Rodzeństwo

Maria Eleonora; Aleksander Szembek (1842–1919), Piotr, Józef Szembek (1847–1905)

Stanisław Szembek (1849-1891)[1]

.

Stanisław Feliks Szembek (ur. 5 sierpnia 1849 w Siemianicach, zm. 15 listopada 1891 w Wysocku) – hrabia herbu Szembek, malarz polski.

Życiorys

Urodził się jako syn Aleksandra i jego drugiej żony, Felicji z Niemojowskich. Był wnukiem generała Piotra Szembeka.

W roku 1863 zamierzał przyłączyć się do powstańców w obozie genenerała Edmunda Taczanowskiego, lecz nie został przyjęty ze względu na młody wiek. W roku 1864 rozpoczął naukę w gimnazjum św. Macieja we Wrocławiu.

Studiował od 15 listopada 1868 na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium w klasie malarstwa antycznego pod kierunkiem Alexandra Strähubera, a w latach 1869–1870 Wilhelma von Dieza. Przyłączył się do monachijskiej kolonii polskich malarzy, m.in. do Józefa Brandta i Ludomira Benedyktowicza. Zaprzyjaźnił się także z Adamem Chmielowskim. Od roku 1871 był członkiem zwyczajnym monachijskiego Kunstvereinu.

Po powrocie z Monachium nabył majątek Bonarka pod Krakowem, w którym zamieszkał. Nawiązał kontakty z krakowskim środowiskiem malarskim, zwłaszcza z Tadeuszem Ajdukiewiczem i Witoldem Pruszkowskim. Uczestniczył w wystawach krakowskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych oraz warszawskiej Zachęty.

Latem 1878 w Sopocie poznał Augustę Zawiszankę Czarną, którą poślubił 28 lipca 1879. Po sprzedaniu majątku Bonarka odkupił od ojca majątki Wysocko Wielkie i Sadowie w powiecie ostrowskim i zamieszkał w Wysocku, gdzie przebudował pałac, dobudowując pracownię malarską.

Zapadłszy na gruźlicę, wyjechał wiosną 1882 na kurację do Bellagio, a następnie do Bad Reichenhall. W latach 1883 i 1885 odwiedził powtórnie Włochy. Wskutek gruźlicy stracił głos oraz został zmuszony do używania wózka. Zmarł w Wysocku w wieku 42 lat i został pochowany 1 czerwca 1891 w krypcie miejscowego kościoła.

Wystawy

We wrześniu 1891 staraniem Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych odbyła się w Sukiennicach wystawa pośmiertna artysty, na której zgromadzono 149 obrazów i szkiców olejnych.

Na wystawie monograficznej "Stanisław Szembek 1849 - 1891. Malarstwo i rysunek" w roku 1976 w Muzeum Zamkowym w Malborku zgromadzono 41 z około pięćdziesięciu zachowanych prac olejnych artysty oraz 76 rysunków. Kuratorem wystawy był kustosz Antoni Romuald Chodyński[2].

Przypisy

  1. ↑ Obraz namalowany w Monachium 1871, olej, płótno; obecnie w Muzeum Lubuskim im. Jana Dekerta w Gorzowie Wielkopolskim (depozyt Marcina Szembeka)
  2. ↑ Muzeum Zamkowe w Malborku, Stanisław Szembek 1849-1891. Malarstwo i rysunek, katalog wystawy, Malbork 1976.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.