Stanisław Lehmann
| Data i miejsce urodzenia |
9 kwietnia 1904 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
14 października 1956 |
| Zawód, zajęcie |
działacz państwowy i sportowy, polityk |
| Stanowisko |
przewodniczący Pomorskiej WRN w Bydgoszczy (1949–1950) |
| Partia | |
| Odznaczenia | |
  | |
Stanisław Lehmann (ur. 9 kwietnia 1904 w Mogilnie[1], zm. 14 października 1956 w Bydgoszczy[2]) – polski działacz państwowy i sportowy, polityk, w latach 1949–1950 przewodniczący Pomorskiej Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy.
Życiorys
Syn Wilhelma i Pelagii. Od 1929 działał w Polskiej Partii Socjalistycznej, pełniąc funkcje sekretarza (1929, 1930) i wiceprzewodniczącego (1933) Komitetu Miejscowego PPS w Bydgoszczy oraz sekretarza Okręgowego Komitetu Robotniczego (1930–1932). Pracował jako asystent biurowy w urzędzie miejskim w Mogilnie oraz asystent magistracki i policyjny w Buku, następnie ok. 1923 sekretarz miejski w Mogilnie i Koronowie. Pomiędzy 1924 a 1936 pracował w kancelariach adwokackich w Bydgoszczy. Zajmował się działalnością sportową: kierował biurem Pomorskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej w Bydgoszczy (1936–1939), był prezesem RKS „Amator” Bydgoszcz i Kolejowego Klubu Sportowego „Brda” Bydgoszcz (1946–1949), a także współzałożycielem KS „Zryw”. Związany również z innymi dyscyplinami sportowymi jako prezes Pomorskiego Okręgowego Związku Atletycznego (1934, 1935, 1945–1947) i Bydgoskiego Towarzystwa Wioślarskiego (1948–1949). Był wiceprzewodniczącym Wojewódzkiej Komisji Kultury Fizycznej[1], współtworzył także Radę Kultury Fizycznej i Sportu przy Okręgowej Komisji Związków Zawodowych oraz Robotnicze Towarzystwo Przyjaciół Dzieci.
W 1945 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, w 1948 przekształconej w Polską Zjednoczoną Partię Robotniczą. Pełnił funkcję kierownika Wydziału Administracyjno-Samorządowego Komitetu Wojewódzkiego PPR w Bydgoszczy (1946–1948), od 1949 do 1950 zajmował stanowisko pełnomocnika wojewódzkiego ds. walki z analfabetyzmem[1]. Zasiadał w Pomorskiej Wojewódzkiej Radzie Narodowej w Bydgoszczy, pełnił funkcję jej przewodniczącego od 19 marca 1949 do 24 maja 1950[3]. W 1951 został szefem klubu radnych PZPR w tym gremium[1].
Zmarł w 1956 w wyniku choroby nowotworowej, pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Bydgoszczy przy ul. Kcyńskiej[2]. Jego imieniem nazwano Stadion Leśny im. Stanisława Lehmanna, a także ulicę na bydgoskim osiedlu Przylesie (w 2017 zmieniono jej patrona na Władysława Stomę)[4].
Został odznaczony Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955)[5] oraz dwukrotnie Złotym Krzyżem Zasługi (1949[6], 1955[7]).
Przypisy
- 1 2 3 4 Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2024-09-27].
- 1 2 Andrzej Nejman: Cmentarz komunalny (ul. Kcyńska). bthg.pl, 16 kwietnia 2021. [dostęp 2024-09-27].
- ↑ Aleksander Kochański: Polska 1944–1991. Informator historyczny. Struktury i ludzie. T. 1. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2022, s. 323. ISBN 978-83-8229-465-1. [dostęp 2024-09-26].
- ↑ Ktoś chyba nie pomyślał zmieniając nazwy ulic w Fordonie. infofordon.pl, 3 lutego 2018. [dostęp 2024-09-27].
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 99, poz. 1387
- ↑ M.P. z 1949 r. nr 60, poz. 809
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 96, poz. 126