Stanisław Nowicki (1910–1994)
 Grób na cmentarzu komunalnym we Fromborku | |
 starszy sierżant | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1939, 1943–1945 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  | |
Stanisław Nowicki (ur. 27 lipca 1910 w Stropkowie, zm. 27 kwietnia 1994) – starszy sierżant Ludowego Wojska Polskiego, uczestnik szlaku bojowego z II Armią Wojska Polskiego.
Życiorys
Pochodził ze wsi Stropkowo koło Sierpca. Przyjechał na Polesie, gdyż został skierowany do służby wojskowej w Brześciu. Po zakończeniu służby wojskowej zdecydował się szukać pracy w okolicy, ze względu na problemy z jej znalezieniem w rodzinnych stronach. Udało mu się zatrudnić w piekarni w Kobryniu. Tam wyuczył się zawodu piekarza. Ożenił się z Janiną z d. Strujewą (ur. 1917 w Briańsku). W Kobryniu urodziła się dwójka ich dzieci, Janusz (1936) i Elżbieta (1943)[1].
W 1939 został zmobilizowany na wojnę do Brześcia. Po napaści Sowietów ich oddział został rozwiązany i udało mu się powrócić do pracy w piekarni. Wiosną 1944 został ponownie zmobilizowany do wojska i skierowany do ośrodka szkolenia II Armii Wojska Polskiego. Po ukończeniu przeszkolenia dostał przydział do kompanii ochrony sztabu dywizji. Przebył szlak wojskowy do operacji łużyckiej. W 1945 został ranny podczas walk o Drezno, miał przestrzelone obie nogi[2].
Zakończenie wojny zastało go w szpitalu. Po wyjściu ze szpitala został ze swoją jednostką wysłany w Bieszczady. Wkrótce złożył raport o odejście z wojska oraz prośbę o osiedlenie się na Ziemiach Odzyskanych. Po otrzymaniu zgody osiedlił się we Fromborku, gdyż tam znalazł ocalałą piekarnię przy rynku. Po wyremontowaniu maszyn piekarni rozpoczął od 1946 ponownie pracę piekarza[3].
Zmarł 27 kwietnia 1994. Pochowany został na cmentarzu komunalnym we Fromborku. W ostatnią drogę odprowadziła go kompania honorowa, orkiestra wojskowa oraz liczne grono przyjaciół i znajomych[4][5].
Odznaczenia
Odznaczony został m.in.[6]:
- Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Medalem „Za udział w walkach o Berlin”
- tytułem Honorowy Obywatel Fromborka
Przypisy
- ↑ Nowicki 2020 ↓, s. 9–13.
- ↑ Nowicki 2020 ↓, s. 17–18.
- ↑ Nowicki 2020 ↓, s. 26–29
- ↑ Ilustrowany Kurier Terenowy Nekrolog, 17–23 maja 1994 r.
- ↑ GROBONET - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarz Komunalny we Fromborku [online], frombork.grobonet.com [dostęp 2024-12-20].
- ↑ Nowicki 2020 ↓, s. 19.
Bibliografia
Janusz Nowicki: Z Polesia na Warmię. Warszawa: TOTEM, 2020, s. 9–29. ISBN 978-83-958416-0-6.