Stanisław Sikora (żołnierz)
 podporucznik | |
| Data i miejsce urodzenia |
20 sierpnia 1896 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
8 grudnia 1920 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1915–1920 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
 _BAR.svg.png){kind=small} | |
Stanisław Sikora (ur. 20 sierpnia 1896 w Sierakowie[a][b], zm. 8 grudnia 1920 w Poznaniu) – żołnierz armii niemieckiej, armii wielkopolskiej i Wojska Polskiego II RP, uczestnik I wojny światowej, powstania wielkopolskiego i wojny polsko-bolszewickiej. Kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Jana i Stanisławy z d. Bąk[1]. Absolwent gimnazjum w Śremie. Zmobilizowany w 1915 do armii niemieckiej, gdzie ukończył kurs oficerski. Od listopada 1918 brał udział w powstaniu wielkopolskim. Na terenie Kościana, zgłosił się jako ochotnik do rezerwy Skautowej, gdzie jako dowódca plutonu brał udział w zdobyciu broni z koszar niemieckich. Później został dowódcą kompanii która w styczniu 1919 brała udział w dalszych walkach powstańczych. W marcu 1919 w składzie 6 pułku strzelców wielkopolskich został mianowany dowódcą III batalionu. Brał udział w obronie Lwowa[1]. Po powrocie został mianowany dowódcą II batalionu 6 pułku piechoty z którym brał udział w walkach wojny polsko-bolszewickiej.
Szczególnie zasłużył się 22 lipca 1920 podczas walk nad Szczarą, gdzie „w rejonie Wielkie Ozierki, został otoczony przez nieprzyjaciela. W tej trudnej sytuacji kilkakrotnie prowadził swój baon do kontrataku, umożliwiając w ten sposób odwrót pozostałym oddziałom pułku. Ciężko ranny ewakuowany do szpitala w Poznaniu, gdzie zmarł”[3].
Za tę postawę został odznaczony pośmiertnie Orderem Virtuti Militari i awansowany do stopnia kapitana[3].
Był kawalerem[3].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 1142 – pośmiertnie[3][4]
- Krzyż Walecznych[3]
Uwagi
Przypisy
- 1 2 3 Polak (red.) 1993 ↓, s. 189.
- ↑ kwestionariusz VM 1937 ↓, s. 1.
- 1 2 3 4 5 Polak (red.) 1993 ↓, s. 190.
- ↑ Smoleń 1930 ↓, s. 31.
Bibliografia
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
- Bogusław Makary Smoleń: Zarys historii wojennej 60-go pułku piechoty wielkopolskiej. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1930, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Stanisław Sikora, wniosek o nadanie VM. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 2025-01-31].