Stanisław Wójcik (malarz)

Stanisław Wójcik (ur. 30 marca 1919 w Kętach, zm. 23 lipca 1992 w Wołominie)[1] – polski malarz, grafik, pedagog.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Józefa, mistrza włókienniczego, i Katarzyny z Giżyckich. Szkołę średnią rozpoczął w roku 1933 w Gimnazjum oo. Karmelitów Bosych im. św. Józefa w Wadowicach, po roku edukację kontynuował w Państwowym Gimnazjum Ogólnokształcącym również w Wadowicach[2]. Ukończył w 1939 r. Prywatną Szkołę Sztuk Pięknych Alfreda Terleckiego w Krakowie. W 1939 roku rozpoczął studia od II roku w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.

Podczas II wojny światowej kontynuował studia w Staatliche Kunstgewerbeschule Krakau. Po zawieszeniu działalności szkoły wyjechał do Kielc i tam brał udział w akcjach miejscowej partyzantki[2].

Po wojnie powrócił na studia i w roku 1947 ukończył je w pracowniach prof. Zbigniewa Pronaszki i prof. Fryderyka Pautscha, dyplom uzyskał w 1947 r.[3] Po przeprowadzce na Wybrzeże, w 1948 r. podjął pracę w Ognisku Kultury Plastycznej w Sopocie[3]. W latach 1950–1963 był wykładowcą w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Sopocie i Gdańsku (obecnie: Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku). Jako adiunkt prowadził malarstwo sztalugowe w Katedrze Architektury Wnętrz[4], w latach 1951–1963 - Pracownie Malarstwa Ściennego, Pracownię kompozycji oraz Pracownie Malarstwa na Wydziale Architektury Wnętrz.

Uprawiał rysunek i grafikę oraz opracowywał projekty tkanin dekoracyjnych. Brał udział w wielu wystawach krajowych i zagranicznych[4].

Od 1954 r. zajmował się również odbudową i projektowaniem malarstwa ściennego na Starym Mieście w Gdańsku.

W 1970 r. wraz z drugą żoną, również malarką, zamieszkał w Wołominie[3]. W 1948 r. został członkiem ZPAP, od 1977 r. należał do Okręgu Warszawskiego ZPAP [5].

Prace artysty znajdują się w zbiorach: Muzeum Pomorskiego w Gdańsku, Muzeum Sportu i Turystyki w Warszawie, Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, Muzeum Narodowego w Poznaniu, Muzeum Ziemi Rawskiej w Rawie Mazowieckiej, Muzeum Okręgowego w Żyrardowie[5].

Zmarł w Wołominie, gdzie został pochowany.

Nagrody

  • 1952 – II nagroda w Ogólnopolskim Konkursie Olimpijskim na dzieło plastyczne (za obraz pt. „Szermierze”)
  • 1965 – nagroda Ministerstwa Kultury i Sztuki
  • 1969 – wyróżnienie wystawy 25-lecie PRL pt. „Człowiek, praca, środowisko” w Warszawie
  • 1971 – wyróżnienie w I Ogólnopolskim Konkursie Otwartym na Obraz Sztalugowy ZPAP Okręg Łódzki za obraz pt. „Martwa natura”
  • 1971 – nagroda Zarządu Okręgu Gdańskiego ZPAP na Wystawie Okręgu Gdańskiego ZPAP w Sopocie
  • 1978 – wyróżnienie na Wystawie poplenerowej II Wojewódzkiego Pleneru Plastycznego w Skierniewicach
  • 1979 – nagroda Wojewody Skierniewickiego
  • 1980 – II nagroda na Wystawie poplenerowej IV Wojewódzkiego Pleneru Plastycznego w Skierniewicach
  • 1984 – III nagroda i wyróżnienie na Wystawie poplenerowej „Wycześnniak’83”

Źródło:[1][5].

Przypisy

  1. 1 2 Stanisław Wójcik [online], Zbrojownia Sztuki [dostęp 2025-03-06].
  2. 1 2 Wspomnienie o Stanisławie Wójciku - Essey [online], www.galeria-essey.pl [dostęp 2025-03-06].
  3. 1 2 3 Wystawa prac Stanisława Wójcika z cyklu "Ocalić od zapomnienia" [online], Gdańsk - oficjalny portal miasta [dostęp 2025-03-06].
  4. 1 2 Galeria Liter. „Litery”. Nr 3(15), s. 24, 1963. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Prasowe RSW „Prasa”. [dostęp 2025-03-06].
  5. 1 2 3 Wójcik Stanisław – Okręg Warszawski Związku Polskich Artystów Plastyków [online], 7 lutego 2025 [dostęp 2025-03-06].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.