Steblów (Lubliniec)
| Dzielnica Lublińca | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Miasto | |
| W granicach Lublińca |
1 grudnia 1945[1]. |
| Tablice rejestracyjne |
SLU |
Położenie na mapie Lublińca  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu lublinieckiego  | |
 50°41′12″N 18°40′07″E/50,686531 18,668519 | |
Steblów (niem. Steblau[2]) – jedna z największych dzielnic Lublińca położona w północnej części miasta, dawniej wieś, od 1945 r. w granicach administracyjnych miasta. Steblów jest także jedną z najbardziej uprzemysłowionych lublinieckich dzielnic. Dzielnica Steblów dzieli się na Steblów Nowy i Steblów Stary.
Przez środek Steblowa przechodzi ul. Oleska (dawna DK 11, po wybudowaniu obwodnicy zachodniej DK 11 biegnie przez przedmieścia Lublińca, jedynie przecina dzielnice Kokotek i Pustą Kuźnice oraz jest granicą pomiędzy Dziubą i Wymyślaczem). Dzielnica Steblów leży także przy szlaku kolejowym z Lublińca do Ostrowa Wlkp. W północnej części Steblowa znajduje się węzeł komunikacyjny (estakada) Lubliniec Północ.
Na Steblowie znajduje się wiele przedsiębiorstw (m.in. Hoger, Gerlic, Domex, Texlen, Camp etc.), a także kościół pw. św. Edyty Stein, patronki miasta.
Herb Steblowa przedstawia na błękitnym polu złote grabie stojące pionowo, odwrócone drzewcem w dół[3]. Został on opracowany na podstawie historycznej pieczęci, zaprojektowanej pod koniec XVIII w.[4].
Przypisy
- ↑ Rozporządzenie Wojewody Śląsko-Dąbrowskiego z dnia 27 listopada 1945 o podziale powiatu lublinieckiego w województwie śląsko-dąbrowskim na gminy wiejskie i gromady (Katowice: Śląsko-Dąbrowski Dziennik Wojewódzki z dnia 22 grudnia 1945 r., Nr. 34, Poz. 453)
- ↑ Deutsche Verwaltungsgeschichte Schlesien, Kreis Lublinitz (Loben) [online], www.verwaltungsgeschichte.de:80 [dostęp 2018-07-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-14].
- ↑ Herby lublinieckich dzielnic
- ↑ Aleksandra Starczewska-Wojnar, Pieczęcie gmin wiejskich dawnego powiatu lublinieckiego (1805–1939), „Szkice Archiwalno-Historyczne”, 21 (2024), DOI: 10.61516/szkice21_2024/starczewska (pol.).