Stefan Malepszy

Stefan Malepszy
Data i miejsce urodzenia

30 sierpnia 1947
Gronów

Profesor nauk rolniczych
Specjalność: genetyka i biotechnologia roślin
Alma Mater

Akademia Rolnicza w Poznaniu

Doktorat

1974
Uniwersytet Śląski w Katowicach

Habilitacja

1979

Profesura

1 grudnia 1988

Polska Akademia Nauk
Status

członek rzeczywisty

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Stefan Malepszy (ur. 30 sierpnia 1947 w Gronowie[1]) – polski profesor nauk rolniczych w zakresie genetyki i biotechnologii roślin[2], nauczyciel akademicki, były wiceprezes Polskiej Akademii Nauk[3].

Życiorys

Absolwent Państwowego Technikum Hodowli Roślin i Nasiennictwa w Bojanowie. W 1971 ukończył studia na Wydziale Rolniczym Akademii Rolniczej w Poznaniu. Doktorat z nauk przyrodniczych uzyskał w 1974 na Wydziale Biologii i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Habilitował się z zakresu nauk rolniczych w 1979 na Wydziale Ogrodniczym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. W 1988 otrzymał tytuł profesora nauk rolniczych[2].

Główne kierunki badań podejmowanych przez profesora Stefana Malepszego obejmują tematykę ulepszania genetycznego roślin, poznania sposobu działania genów odpowiedzialnych za proces embriogenezy somatycznej w kulturze in vitro (kluczowym procesie dla propagacji wegetatywnej roślin). Prowadził badania nad uwarunkowaniami biologicznymi i metodycznymi skutecznego stosowania modyfikacji genetycznych i wytwarzaniem roślin genetycznie zmodyfikowanych przydatnych w gospodarce[4].

Zawodowo związany z SGGW w Warszawie. Pełnił na tej uczelni funkcje prodziekana oraz dziekana Wydziału Ogrodnictwa i Architektury Krajobrazu oraz kierownika Międzywydziałowego Studium Biotechnologii[2][5]. Był również wiceprzewodniczącym Polskiego Towarzystwa Genetycznego, przewodniczącym Komitetu Biotechnologii PAN oraz rady naukowej Instytutu Genetyki Roślin PAN[2]. Powoływany w skład rad nadzorczych czasopism naukowych „Journal of Applied Genetics” i „International Journal of Horticultural Science”[5]. Od 2004 członek korespondent, a od 2016 członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk, w latach 2015-2017 wybrany na wiceprezesa tej instytucji[5].

Prof. Stefan Malepszy opublikował 136 prac naukowych (66 z IF), 29 monografii i rozdziałów w podręcznikach. Był kierownikiem lub głównym wykonawcą 18 grantów. Stworzył “szkołę naukową” – wypromował 25 doktorów, z tego 11 osób otrzymało stopień doktora habilitowanego lub tytuł profesora. Był opiekunem wielu prac inżynierskich oraz magisterskich. Prowadził bardzo intensywną działalność dydaktyczną na kierunkach studiów realizowanych na Wydziale Ogrodniczym SGGW[4][2].

Wybrane publikacje

  • Biotechnologia roślin. Wyd. Nauk. PWN Warszawa 2009, 736 ss. ISBN 978-830-225-94-74
  • Biotechnologia w genetyce i hodowli roślin. PWN Warszawa 1989, 282 ss. ISBN 978-831-95-88 (wsp. K. Niemirowicz-Szczytt, Z. Przybecki)
  • Kultura m vitro i biotechnologia spełnione nadzieje? „Biotechnologia” 2010, 2 (89), s. 10-17 (wsp. W. Burza)
  • Thaumatin expression in transgenic cucumber plants. W: „Plant Biotechnology and In Vitro Biology in the 21st Century” Springer, Dordrecht 1999, s. 609–612. ISBN 978-94-010-5966-4 (wsp. M. Szwacka, M. Krzymowska)
  • Cucumber (Cucumis sativus L.). „Meth. Molec. Biol”. 2006, 343, s. 427-38 (wsp. W. Burza, S. Zuzga, Z. Yin)

Medale i odznaczenia

Przypisy

  1. Malepszy Stefan, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-10-14].
  2. 1 2 3 4 5 Prof. dr hab. czł. rzecz. PAN Stefan Malepszy, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2017-02-14].
  3. Prof. Stefan Malepszy wiceprezesem PAN. „Forum Akademickie” z 17 czerwca 2015 (dostęp 13.10.2024)
  4. 1 2 3 Profesor Stefan Malepszy odznaczony Medalem Instytutu Agronomicznego w Marymoncie. Witryna SGGW (dostęp 13.10.2024)
  5. 1 2 3 4 Stefan Malepszy na stronie pan.pl (dostęp 13.10.2024)
  6. M.P. z 1993 r. nr 47, poz. 450
  7. M.P. z 2002 r. nr 1, poz. 21