Stefan z Wierzbna (zm. 1347)
| ||
| Data śmierci | ||
|---|---|---|
| Kanonik wrocławski | ||
| Okres sprawowania |
1319-1347 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat |
brak danych | |
Stefan z Wierzbna (zm. 1347) – kanonik wrocławski, z rodu panów z Wierzbnej.
Był synem Stefana, podstolego na dworze księcia wrocławskiego Henryka IV Probusa; bratem Fasolda i Henryka.
Stefan, podobnie jak jego brat Henryk, wybrał karierę duchowną. Dzięki protekcji stryja, biskupa wrocławskiego także noszącego imię Henryk, został kanonikiem wrocławskim; po raz pierwszy jako taki Stefan występuje na dokumencie z 5 marca 1319 roku.
W testamencie z 2 listopada 1346 przeznaczył środki na fundację altarii w katedrze wrocławskiej.
Bibliografia
- Jurek Tomasz, Panowie z Wierzbnej. Studium genealogiczne, Kraków 2006, s. 51.