Stenodema virens

Stenodema virens
(Linnaeus, 1767)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	pluskwiaki
Podrząd	pluskwiaki różnoskrzydłe
Rodzina	tasznikowate
Podrodzina	Mirinae
Plemię	Stenodemini
Rodzaj	Stenodema
Podrodzaj	Stenodema s.str.
Gatunek	Stenodema virens
Synonimy
Cimex virens Linnaeus, 1767

Stenodema virens – gatunek pluskwiaka z podrzędu różnoskrzydłych i rodziny tasznikowatych.

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1767 roku przez Karola Linneusza jako Cimex virens^[1].

Pluskwiak o wydłużonym ciele barwy zielonej lub słomkowej. Samce osiągają od 7,8 do 8,1 mm, a samice od 7,4 do 8,5 mm długości ciała. Nie krótszą niż szeroką głowę cechuje wydłużone, wyraźnie oddzielone od tylusa i wystające poza niego czoło, podłużne wcięcie pośrodku ciemienia, przylegające do obrączki apikalnej oczy i półtora raza dłuższy od szerokości przedplecza drugi człon czułków. Powierzchnia tarczki jest punktowana. Półpokrywy mają zakrywkę z dwoma dobrze widocznymi komórkami w użyłkowaniu. Odnóża mają stopy o pierwszym członie nieco krótszym niż dwa następne razem wzięte. Tylną parę odnóży cechuje uda nieuzbrojone ostrogami (zębami) i gwałtownie u wierzchołka zwężone^[2].

Tasznikowaty ten jest fitofagiem, żerującym na różnych trawach. Pożywia się głównie na kwiatostanach, gdzie przekłuwa zalążnie i niedojrzałe owoce, często prowadząc do zniszczenia bielma^[3].

Owad w Europie znany z niemal wszystkich krajów oprócz Islandii i Wysp Brytyjskich^[1]. W Polsce występuje na obszarze całego kraju^[4].