Stenomantini
| Stenomantini | |||
| Giglio-Tos, 1915 | |||
![]() Nieoznaczony gatunek z rodzaju Ciulfina | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Parvordo | |||
| (bez rangi) | Cernomantodea | ||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię |
Stenomantini | ||
| Synonimy | |||
| |||
Stenomantini – plemię modliszek z rodziny Nanomantidae i podrodziny Fulciniinae.
Morfologia i zasięg
Modliszki o głównie brązowawym ubarwieniu. Ciało mają wydłużone i przystosowane budową do bytowania na korze drzew. Samcze genitalia w tej grupie uległy wtórnemu skomplikowaniu[1].
Przedstawiciele plemienia występują wyłącznie w krainie australijskiej[1].
Taksonomia
Takson ten wprowadzony został przez Ermanna Giglio-Tosa w 1915 roku jako grupa Stenomantes w podrodzinie Iridopteriginae w obrębie modliszkowatych[2]. Taką też klasyfikację autor ów podtrzymał w systemach z 1919 i 1927 roku[3][4]. Anton Handrilsch w systemie z 1930 roku umieścił tę grupę w podrodzinie Mantinae[5]. Takson nie był wyróżniany w systemach Luciena Choparda z 1949 roku, Maxa Beiera z 1964 roku czy Reinharda Ehrmanna i Rogera Roya z 2002 roku[6][7][8]. Przywrócony został w systemie Christiana J. Schwarza i Roya z 2019 roku jako jedno z czterech plemion podrodziny Fulciniinae w obrębie rodziny Nanomantidae[1].
Do plemienia należy 11 opisanych gatunków[9], sklasyfikowanych w trzech rodzajach[1][9]:
- Ciulfina Giglio-Tos, 1915
- Fulciniola Giglio-Tos, 1915
- Stenomantis Saussure, 1871
Przypisy
- 1 2 3 4 Christian J. Schwarz, Roger Roy. The systematics of Mantodea revisited: an updated classification incorporating multiple data sources (Insecta: Dictyoptera). „Annales de la Société entomologique de France (N.S.)”. 55 (2), s. 101–196, 2019. DOI: 10.1080/00379271.2018.1556567.
- ↑ Ermanno Giglio-Tos. Mantidi esotici. Generi e specie nuove. „Bullettino della Società Entomologica Italiana”. 46, s. 134–200, 1915.
- ↑ Ermanno Giglio-Tos. Saggio di una nuova classificazione dei mantidi. „Bullettino della Società Entomologica Italiana”. 49, s. 50–87, 1919.
- ↑ Ermanno Giglio-Tos: Das Tierreich. 50. Lfg. – orthoptera Mantidae. Berlin: Walter de Gruyter & Co., 1927, s. 245.
- ↑ Anton Handlirsch, Insecta 1, [w:] W. Kükenthal, T. Krumbach (red.), Handbuch der Zoologie 4 (1): Progoneata – Chilopoda – Insecta, Berlin: Walter de Gruyter & Co, 1930, s. 1–892.
- ↑ Lucien Chopard, Ordre des Dictyoptères. Sous-ordre des Mantodea, [w:] P.P. Grassé (red.), Traité de Zoologie. Tome 9 – Insectes, Paris: Masson et Cie Editeurs, 1949, s. 386–407.
- ↑ Max Beier, Blattopteroidea, Mantodea, [w:] H.G. Bronn (red.), Klassen und Ordnungen des Tierreichs. Fünfter Band: Arthropoda. III Abteilung: Insecta, wyd. Geest & Portig, Leipzig 1964, s. 849–970.
- ↑ Reinhard Ehrmann: Mantodea – Gottesanbeterinnen der Welt. Münster: Natur und Tier Verlag GmbH, 2002.
- 1 2 Daniel Otte, Lauren Spearman, Martin B.D. Stiewe, David C. Eades: tribe Stenomantini. [w:] Mantodea Species File (Version 5.0/5.0) [on-line]. [dostęp 2025-02-08].
.jpg)