Stenus brunnipes
| Stenus brunnipes | |||||
| Stephens, 1833 | |||||
| Systematyka | |||||
| Domena | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Królestwo | |||||
| Typ | |||||
| Gromada | |||||
| Rząd | |||||
| Podrząd | |||||
| Rodzina | |||||
| Podrodzina |
myśliczki | ||||
| Rodzaj |
Stenus | ||||
| Podrodzaj |
Stenus (Tesnus) | ||||
| Gatunek |
Stenus (Tesnus) brunnipes | ||||
| |||||
Stenus brunnipes – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny myśliczków (Steninae).
Gatunek ten został opisany w 1833 roku przez Jamesa Francisa Stephensa[1].
Chrząszcz o ciele długości od 3,5 do 4 mm, z wierzchu silnie punktowanym. Głowę cechuje czoło o V-kształtnie zbieżnych, głębokich wklęśnięciach bocznych. Pokrywy nie przekraczają długościom przedplecza. Początkowe tergity odwłoka pozbawione są listewek w częściach nasadowych, natomiast zaopatrzone są w rynienkowate punkty. Odnóża ubarwione są jasnobrunatnie. Stopy charakteryzuje czwarty człon z lekkim, sercowatym wcięciem[2].
Owad palearktyczny, w Europie rozprzestrzeniony od krajów śródziemnomorskich po Wyspy Brytyjskie i środkową część Skandynawii na północy[3][2] oraz Rosję na wschodzie. Znany również z Polski[3][2]. W Afryce występuje w Maroku, Algierii, Tunezji i Libii[1]. W Azji notowany w Turcji, Syrii, Turkmenistanie, Tadżykistanie i Indiach[1]. Zasiedla wilgotne łąki i lasy oraz pobrzeża wód, preferując podłoże szlamowate. Przebywa pod napływkami i szczątkami roślinnymi[3][2].
Przypisy
- 1 2 3 Lee H. Herman. Catalog of the Stapylinidae (Inscecta: Coleoptera). 1758 to the End of Second Millenium. IV Staphylinine Group (Part I): Euastethinae, Leptotyphlinae, Megalopsidiinae, Oxyporinae, Pseudopsinae, Solieriinae, Steninae. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 265, s. 1807-2440, 2001. Nowy Jork.
- 1 2 3 4 Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 b Kusakowate - Staphylinidae: Myśliczki - Steninae. Warszawa: PWN, PTEnt., 1961.
- 1 2 3 B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (6), 1979.