Stenus melanopus
| Stenus melanopus | |||
| (Marsham, 1802) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina |
myśliczki | ||
| Rodzaj |
Stenus | ||
| Podrodzaj |
Stenus (Stenus) | ||
| Gatunek |
Stenus (Stenus) melanopus | ||
| Synonimy | |||
| |||
Stenus melanopus – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny myśliczków (Steninae).
Gatunek ten został opisany w 1802 roku przez Thomasa Marshama jako Staphylinus melanopus[1].
Chrząszcz o połyskującym, grubo punktowanym ciele długości od 3 do 3,7 mm. Głowę jego charakteryzuje czoło z parą głębokich, bocznych wklęśnięć i klinowato wystającą do przodu częścią środkową, zwieńczoną listewką. Przedplecze jest pośrodku zaopatrzone w stosunkowo głęboką i szeroką, podłużną bruzdę Odnóża są ubarwione czarno. Początkowe tergity odwłoka mają po cztery krótkie, podłużne listewki po bokach części nasadowych. Krótkie tylne stopy są niewiele dłuższe niż połowa goleni[2].
Owad w Europie rozprzestrzeniony od krajów śródziemnomorskich przez środkową Europę po południe Szwecji i Finlandii oraz Rosję[3][2]. W Afryce znany z Maroka, Algierii i Tunezji, w Azji z Turcji, Iranu i Syberii Zachodniej, a w Ameryce z Kanady i Stanów Zjednoczonych[1]. W Polsce odnotowany na nielicznych stanowiskach. Zasiedla torfowiska i pobrzeża wód o szlamowatym podłożu[3][2].
Przypisy
- 1 2 Lee H. Herman. Catalog of the Stapylinidae (Inscecta: Coleoptera). 1758 to the End of Second Millenium. IV Staphylinine Group (Part I): Euastethinae, Leptotyphlinae, Megalopsidiinae, Oxyporinae, Pseudopsinae, Solieriinae, Steninae. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 265, s. 1807-2440, 2001. Nowy Jork.
- 1 2 3 Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 b Kusakowate - Staphylinidae: Myśliczki - Steninae. Warszawa: PWN, PTEnt., 1961.
- 1 2 B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (6), 1979.