Stenus stigmula
| Stenus stigmula | |||
| Erichson, 1840 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina |
myśliczki | ||
| Rodzaj |
Stenus | ||
| Podrodzaj |
Stenus (Stenus) | ||
| Gatunek |
Stenus stigmula | ||
| Synonimy | |||
| |||
Stenus stigmula – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny myśliczków (Steninae).
Gatunek ten został opisany w 1840 roku przez Wilhelma Ferdinanda Erichsona[1].
Chrząszcz o ciele długości od 4 do 4,5 mm. Przedplecze ma o ¼ dłuższe niż szersze i krótsze od pokryw. Na każdej z pokryw występuje czerwona plama położona bliżej bocznej i tylnej jej krawędzi. Początkowe tergity odwłoka mają pośrodku części nasadowych pojedyncze, krótkie listewki. Co najmniej cztery pierwsze tergity mają boczne brzegi odgraniczone szerokimi bruzdami. Odnóża nie są w całości czarne. Smukłe tylne stopy prawie dorównują długością goleniom[2].
Owad palearktyczny, rozprzestrzeniony od środkowej Szwecji i Europy Środkowej przez południowo-wschodnią po Rosję, Gruzję i Turcję[3][1]. Występuje na pobrzeżach większych rzek i ich dopływów, żwirowiskach oraz w pobliżu kałuż. W Polsce notowany na nielicznych stanowiskach[3][2]
Przypisy
- 1 2 Lee H. Herman. Catalog of the Stapylinidae (Inscecta: Coleoptera). 1758 to the End of Second Millenium. IV Staphylinine Group (Part I): Euastethinae, Leptotyphlinae, Megalopsidiinae, Oxyporinae, Pseudopsinae, Solieriinae, Steninae. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 265, s. 1807-2440, 2001. Nowy Jork.
- 1 2 Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 b Kusakowate - Staphylinidae: Myśliczki - Steninae. Warszawa: PWN, PTEnt., 1961.
- 1 2 B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (6), 1979.