Stephanie Brunner
 | ||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub |
WSV Hippach | |||||||||||||||
| Debiut w PŚ |
17.03 2012, Schladming (23. miejsce – slalom) | |||||||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ |
17.03 2012, Schladming (23. miejsce – slalom) | |||||||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ |
25.11 2018, Killington (3. miejsce – gigant) | |||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Strona internetowa | ||||||||||||||||
Stephanie Brunner (ur. 20 lutego 1994) – austriacka narciarka alpejska, trzykrotna medalistka mistrzostw świata juniorów.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Stephanie Brunner pojawiła się 7 grudnia 2009 roku w Sölden, gdzie w zawodach FIS Race nie ukończyła pierwszego przejazdu slalomu. W 2012 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Roccaraso, zdobywając złoty medal w slalomie. W zawodach tych wyprzedziła bezpośrednio Paulinę Grassl ze Szwecji oraz Słowaczkę Petrę Vlhovą. Jeszcze trzykrotnie startowała na imprezach tego cyklu, największy sukces osiągając podczas mistrzostw świata juniorów w Hafjell w 2015 roku, gdzie zdobyła kolejne dwa medale. Najpierw była druga w gigancie, rozdzielając na podium swą rodaczkę Ninę Ortlieb i Valérie Grenier z Kanady. Następnie wspólnie z kolegami z reprezentacji wywalczyła kolejny srebrny medal w zawodach drużynowych.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 17 marca 2012 roku w Schladming, gdzie zajęła 23. miejsce w slalomie. Tym samym już w swoim debiucie zdobyła pierwsze pucharowe punkty. Pierwsze podium wywalczyła 25 listopada 2018 roku w Killington, zajmując 3. miejsce w gigancie. Wyprzedziły ją jedynie Włoszka Federica Brignone i Ragnhild Mowinckel z Norwegii. Najlepsze wyniki osiągała w sezonie 2015/2016, kiedy zajęła 55. miejsce w klasyfikacji generalnej. W 2017 roku wystąpiła na mistrzostwach świata w Sankt Moritz, gdzie giganta ukończyła na piątej pozycji. W 2018 roku wzięła udział w slalomie i gigancie na igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, jednak obu konkurencji nie ukończyła.
W styczniu 2019 podczas treningu giganta w Pozza di Fassa doznała kontuzji zerwania więzadeł w lewym kolanie co wykluczyło ją ze startów do końca sezonu (w tym m.in. Mistrzostw Świata)[1].
Osiągnięcia
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| DNF2 | 15 lutego | 2018 |  Pjongczang |
Gigant | 2:20,02 | - |  Mikaela Shiffrin |
| DNF1 | 16 lutego | 2018 | Pjongczang |
Slalom | 1:38,63 | - |  Frida Hansdotter |
| DNF | 7 lutego | 2022 |  Pekin |
Gigant | 1:55,69 | - | Sara Hector |
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 5. | 16 lutego | 2017 | .svg.png){kind=small} Sankt Moritz |
Gigant | 2:05,55 | +1,30 |  Tessa Worley |
| 14. | 16 lutego | 2021 |  Cortina d’Ampezzo |
Gigant równoległy | - | - | Marta Bassino Katharina Liensberger |
| 5. | 17 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo |
Zawody drużynowe | - | - |  Norwegia |
| DNF2 | 18 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo |
Gigant | 2:30,66 | - | Lara Gut-Behrami |
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. |
1 marca | 2012 | Roccaraso |
Slalom | 1:42,69 | - | - |
| DNF2 | 3 marca | 2012 | Roccaraso |
Gigant | 2:45,02 | - | Ragnhild Mowinckel |
| DNF1 | 21 lutego | 2013 | .svg.png){kind=small} Québec |
Slalom | 1:52,10 | - | Magdalena Fjällström |
| DNF2 | 22 lutego | 2013 | Québec |
Gigant | 2:22,23 | - | Lisa-Maria Zeller |
| DNF1 | 27 lutego | 2014 |  Jasná |
Gigant | 1:52,86 | - | Marta Bassino |
| 12. | 28 lutego | 2014 | Jasná |
Slalom | 1:36,09 | +2,99 | Petra Vlhová |
2. |
7 marca | 2015 | Hafjell |
Gigant | 2:25,14 | +0,17 | Nina Ortlieb |
| 2. |
9 marca | 2015 | Hafjell |
Drużynowo | ? | ? | Norwegia |
| 13. | 9 marca | 2015 | Hafjell |
Slalom | 1:43,54 | +1,80 | Paula Moltzan |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 2011/2012: 111.
- sezon 2015/2016: 55.
- sezon 2016/2017: 35.
- sezon 2017/2018: 14.
- sezon 2018/2019: 33.
- sezon 2020/2021: 47.
- sezon 2021/2022: 58.
Miejsca na podium w zawodach
- Killington – 25 listopada 2018 (gigant) – 3. miejsce
Przypisy
Bibliografia
- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na Ski Alpine Database (ang.)