Straceniec (szczyt)

Straceniec
Ilustracja
Widok z Muńcuła
Państwo

 Polska

Pasmo

Beskid Żywiecko-Orawski

Wysokość

993 m n.p.m.

Położenie na mapie gminy Ujsoły
Mapa konturowa gminy Ujsoły, po prawej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Straceniec”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Straceniec”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, blisko dolnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Straceniec”
Położenie na mapie powiatu żywieckiego
Mapa konturowa powiatu żywieckiego, na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Straceniec”
Ziemia49°28′54,0″N 19°12′51,0″E/49,481667 19,214167

Straceniec (993 m) – szczyt w Grupie Pilska w Beskidzie Żywiecko-Orawskim, znajdujący się w krótkim północno-zachodnim grzbiecie Krawcowego Wierchu. Na mapie Compassu oznaczony jest jako szczyt[1], w istocie jednak jest to tylko punkt, w którym następuje załamanie grani. Do tej pory łagodnie od wierzchołka Krawców Wierchu opadająca grań w punkcie o wysokości 993 m nabiera stromości i ostro opada w widły dwóch źródłowych cieków potoku Straceniec. Opływają one z obydwu stron grzbiet Straceńca[2].

Straceniec znajduje się w granicach wsi Złatna w województwie śląskim, w powiecie żywieckim, w gminie Ujsoły[3]. Jest porośnięty lasem. Prowadzi przez niego droga leśna do zwózki drzewa oraz znakowany szlak turystyczny. Tuż poniżej podnóży Straceńca znajduje się duży skład drzewa[3].

Według Aleksego Siemionowa prawidłowa nazwa to Stracony Groń, taką nazwę podawał bowiem już Andrzej Komoniecki (1658–1728), autor „Chronografii albo Dziejopisu Żywieckiego”[4].

Szlak turystyczny

szlak turystyczny żółty Złatna – Straceniec – Bacówka PTTK na Krawcowym Wierchu

Przypisy

  1. ↑ Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 1, ISBN 978-83-7605-084-3.
  2. ↑ Geoportal. Mapa topograficzna 1:10 000 [online] [dostęp 2025-01-13].
  3. 1 2 Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2025-01-04].
  4. ↑ Aleksy Siemionow, Ziemia Wadowicka. Monografia turystyczno-krajoznawcza, Wadowice: Komisja Turystyki Górskiej Oddziału PTTK „Ziemia Wadowicka” w Wadowicach, 1984, s. 387.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.