Suahili (lud)
 | |
| Populacja |
1,76 mln (2019)[1] |
|---|---|
| Miejsce zamieszkania |
Tanzania: 737 tys. |
| Język | |
| Religia |
islam (98%), chrześcijaństwo (1,5%), animizm (0,5%) |
| Pokrewne | |
Suahili, inaczej Waswahili – lud zamieszkujący tereny Afryki Wschodniej (głównie wybrzeża Kenii, Tanzanii i północnego Mozambiku), pod koniec lat 90. XX wieku liczący ok. 2,5 mln osób. Suahili zaliczani są do ludów Bantu. W czasach przedkolonialnych tworzyli luźną organizację polityczno-handlową. Dzięki kontaktom handlowym ich kultura rozwijała się przez wieki pod wpływami arabskimi, perskimi i indyjskimi. W X wieku Suahili przyjęli islam. Do ich tradycyjnych zajęć zalicza się rolnictwo, rybołówstwo i handel w Afryce Wschodniej i na wyspach Oceanu Indyjskiego.
Nazwa „suahili” pochodzi od liczby mnogiej arabskiego słowa sāhil (ساحل), oznaczającego wybrzeże. W liczbie mnogiej sawāhil (سواحل), używanego jako przymiotnik określający mieszkańców wybrzeża. Suahili tradycyjnie mówią językiem suahili, który jest językiem bantu z grupy językowej niger-kongo. Charakterystyczne elementy kultury suahili to: złożoność etniczna, specyfika nadmorska, handel, bogata kultura piśmienna, wpływ islamu i doświadczenie kolonialne[3].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Swahili [online], Joshua Project [dostęp 2019-12-25].
- ↑ People Cluster - Bantu, Swahili [online], Joshua Project [dostęp 2019-12-25].
- ↑ Katarzyna Stanek, Gertruda Wieczorek, System edukacyjny w Kenii. Od nauki pod baobabem do uniwersytetu [online], str. 252 (przypisy), CEJSH, 2015 [dostęp 2019-12-25] (pol.).
Bibliografia
- Krystyna Damm, Aldona Mikusińska (red.), Ludy i języki świata, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000 (PWN Leksykon), s. 192, ISBN 83-01-13070-9, OCLC 830240260 (pol.).