Sundajka
| Sundasciurus | |||
| J.C. Moore, 1958[1] | |||
![]() Sundajka drobna (S. tenuis) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
sundajka | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Sciurus lowii O. Thomas, 1892 | |||
| Synonimy | |||
| |||
| Podrodzaje i gatunki | |||
| |||
Sundajka[3] (Sundasciurus) – rodzaj ssaków z podrodziny wiewiórczaków (Callosciurinae) w obrębie rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae).
Rozmieszczenie geograficzne
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji Południowo-Wschodniej[4][5][6].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 126–247 mm, długość ogona 75–246 mm; masa ciała 55–432,7 g[5][7].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 1958 roku amerykański zoolog Joseph Curtis Moore w artykule zatytułowanym Nowe rodzaje wschodnio-indyjskich wiewiórek, opublikowanym w czasopiśmie „American Museum novitates”[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) sundajka krótkoogonowa (S. lowii).
Etymologia
Podział systematyczny
Sundasciurus wydaje się być niezwykle parafiletyczny w odniesieniu do Rubrisciurus, Hyosciurus, Nannosciurus, Menetes i Rhinosciurus dlatego potrzebna jest bardzo gruntowna rewizja taksonomiczna tego kladu[4]. Do rodzaju należą następujące gatunki zgrupowane w dwóch podrodzajach[8][7][4][3]:
| Podrodzaj | Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[3] | Podgatunki[5][4][7] | Rozmieszczenie geograficzne[5][4][7] | Podstawowe wymiary[5][7][b] | Status IUCN[9][10] |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Aletesciurus | ![]() |
Sundasciurus everetti | (O. Thomas, 1890) | wiewiórnik górski | gatunek monotypowy | Malezja i Indonezja: góry środkowej i zachodniej części Borneo; zakres wysokości: powyżej 975 m n.p.m. | DC: 15,5–17,5 cm DO: 9,8–11,1 cm MC: około 130 g |
LC |
| Aletesciurus | ![]() |
Sundasciurus hippurus | (I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1831) | sundajka końskoogonowa | 7 podgatunków | południowy Wietnam (Prowincja Cà Mau), Półwysep Malajski, Sumatra i Borneo (Malezja, Indonezja i Brunei); zakres wysokości: do 1525 m n.p.m. | DC: 23–25 cm DO: 23–25 cm MC: 430–433 g |
NT |
| Aletesciurus | Sundasciurus philippinensis | (G.R. Waterhouse, 1839) | sundajka filipińska | gatunek monotypowy | endemit Filipin: Samar, Biliran, Leyte, Bohol, Dinagat, Siargao, Mindanao i Basilan]]; zakres wysokości: do 2100 m n.p.m. | DC: około 19 cm DO: 17,2–19,2 cm MC: około 244 g |
LC | |
| Aletesciurus | Sundasciurus mindanensis | (Steere, 1890) | sundajka mindanajska | gatunek monotypowy | endemit Filipin: Mindanao i pobliskie sąsiednie małe wyspy | DC: około 20 cm DO: około 19 cm MC: około 285 g |
LC | |
| Aletesciurus | Sundasciurus davensis | (Sanborn, 1952) | sundajka samotna | gatunek monotypowy | endemit Filipin: znany tylko z Tagum (Davao, Mindanao) | DC: około 19,8 cm DO: około 18,2 cm[c] MC: brak danych |
DD | |
| Aletesciurus | Sundasciurus samarensis | (Steere, 1890) | sundajka samarska | gatunek monotypowy | endemit Filipin: Samar i Leyte | DC: 18,5–19,1 cm DO: 15,8–16,1 cm MC: 222–243 g |
LC | |
| Aletesciurus | Sundasciurus rabori | Heaney, 1979 | sundajka górska | gatunek monotypowy | endemit Filipin: Palawan; zakres wysokości: powyżej 800 m n.p.m. | DC: 16,3–18,3 cm DO: 13,5–14 cm MC: około 163 g |
DD | |
| Aletesciurus | ![]() |
Sundasciurus steerii | (A. Günther, 1877) | sundajka ogrodowa | gatunek monotypowy | endemit Filipin: południowy Palawan, Bancalan, Matangule i Balabac | DC: około 20 cm DO: około 16 cm MC: 222–257 g |
LC |
| Aletesciurus | Sundasciurus juvencus | (O. Thomas, 1908) | sundajka palawańska | gatunek monotypowy | endemit Filipin: północny i środkowy Palawan | DC: 19,5–20 cm DO: 15,5–17,2 cm MC: 244–284 g |
LC | |
| Aletesciurus | Sundasciurus moellendorffi | (Matschie, 1898) | sundajka wyspowa | gatunek monotypowy | endemit Filipin: archipelag Calamian (z wyjątkiem wyspy Busuanga) | DC: około 20 cm DO: około 19 cm MC: około 190 g[d] |
NT | |
| Aletesciurus | Sundasciurus hoogstraali | (Sanborn, 1952) | sundajka kalamiańska | gatunek monotypowy | endemit Filipin: Busuanga (archipelag Calamian) | DC: około 20 cm DO: 16–16,5 cm MC: brak danych |
LC | |
| Sundasciurus | ![]() |
Sundasciurus tenuis | (Horsfield, 1824) | sundajka drobna | 5 podgatunków | Półwysep Malajski, Sumatra (wraz z archipelagami Banyak i Batu), Borneo, Wyspy Anambas, Wyspy Natuna i Wyspy Lingga; zakres wysokości: powyżej 1650 m n.p.m. | DC: około 14 cm DO: 11,3–11,5 cm MC: 81–85 g |
LC |
| Sundasciurus | Sundasciurus altitudinis | (H.C. Robinson & Kloss, 1916) | gatunek monotypowy | endemit Indonezji: zachodnia Sumatra (góry Leuser i Kerinci w górach Barisan); zakres wysokości: 490–2530 m n.p.m. | DC: około 15 cm DO: około 11,5 cm MC: brak danych |
NE | ||
| Sundasciurus | Sundasciurus tahan | (Bonhote, 1908) | gatunek monotypowy | endemit Malezji: góra Tahan i pobliskie szczyty w półwyspowej części | DC: około 15,5 cm DO: około 10,4 cm MC: brak danych |
NE | ||
| Sundasciurus | Sundasciurus jentinki | (O. Thomas, 1887) | sundajka smukła | gatunek monotypowy | góry północnego i środkowego Borneo w Sabah i Sarawak (Malezja) oraz północno-zachodnim Kalimantanie (Indonezja) | DC: 12,6–13 cm DO: 11,2–12,5 cm MC: 55–60 g |
LC | |
| Sundasciurus | Sundasciurus brookei | (O. Thomas, 1892) | sundajka skromna | gatunek monotypowy | góry północnego, środkowego i zachodniego Borneo w Sabah i Sarawak (Malezja) oraz północno-zachodnim Kalimantanie (Indonezja); zakres wysokości: 600–1500 m n.p.m. | DC: 15,2–15,4 cm DO: 11,2–12,2 cm MC: 124–132 g |
LC | |
| Sundasciurus | ![]() |
Sundasciurus lowii | (O. Thomas, 1892) | sundajka krótkoogonowa | 3 podgatunki | Borneo, Banggi i Balambangan (możliwe że Malawali) oraz północne Wyspy Natuna (Natuna Besar, Lingung i Laut); zakres wysokości: do 1400 m n.p.m. | DC: 12,7–16,9 cm DO: 7,4–10,9 cm MC: 60–125 g |
LC |
| Sundasciurus | Sundasciurus natunensis | (O. Thomas, 1895) | gatunek monotypowy | endemit Indonezji: południowe Wyspy Natuna (zapisy tylko z wyspy Sirhassen); być może zachodnie Borneo | DC: 13,3–15,2 cm DO: 8,2–8,9 cm MC: brak danych |
NE | ||
| Sundasciurus | ![]() |
Sundasciurus robinsoni | (Bonhote, 1903) | 3 podgatunki | skrajnie południowa Tajlandia, półwyspowa Malezja, Indonezja (Sumatra, Wyspy Batu i Wyspy Riau); zakres wysokości: 0–1370 m n.p.m. | DC: 11,2–14 cm DO: 7,4–10,3 cm MC: 49–77 g |
NE | |
| Sundasciurus | Sundasciurus fraterculus | (O. Thomas, 1895) | sundajka braterska | gatunek monotypowy | endemit Indonezji: Wyspy Mentawai (Siberut, Sipura, Północna i Południowa Pagai), na zachód od Sumatry | DC: 11,6–11,9 cm DO: 7,5–7,8 cm MC: brak danych |
VU |
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski, NT – gatunek bliski zagrożenia, VU – gatunek narażony, DD – gatunki o nieokreślonym stopniu zagrożenia; NE – gatunki niepoddane jeszcze ocenie.
Uwagi
Przypisy
- 1 2 3 Moore 1958 ↓, s. 2.
- 1 2 Moore 1958 ↓, s. 3.
- 1 2 3 Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 203. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- 1 2 3 4 5 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 588–590. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- 1 2 3 4 5 J. Koprowski, E. Goldstein, K. Bennett & C. Pereira: Family Sciuridae (Tree, Flying and Ground Squirrels, Chipmunks, Prairie Dogs and Marmots). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher Jr. & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 724–729. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Sundasciurus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-02-10].
- 1 2 3 4 5 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 378–379. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ C.J. Burgin, J.S. Zijlstra, M.A. Becker, H. Handika, J.M. Alston, J. Widness, S. Liphardt, D.G. Huckaby & N.S. Upham: The ASM Mammal Diversity Database. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 2.1) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2025-04-23]. (ang.).
- ↑ Taxonomy: Sundasciurus – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2025-04-23]. (ang.).
- ↑ Taxonomy: Dremomys – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2025-04-23]. (ang.).
Bibliografia
- J.C. Moore. New genera of East Indian squirrels. „American Museum novitates”. 1914, s. 1–5, 1958. (ang.).

_(7113326479).jpg)


_-_Flickr_-_Lip_Kee.jpg)
.jpg)
