Sunius melanocephalus

	Sunius melanocephalus
	(Fabricius, 1793)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	kusakowate
Podrodzina	żarlinki
Plemię	Paederini
Podplemię	Medonina
Rodzaj	Sunius
Podrodzaj	Sunius (Sunius)
Gatunek	Sunius (Sunius) melanocephalus
Synonimy
	Paederus melanocephalus Fabricius, 1793; Hypomedon melanocephalus (Fabricius, 1793); Staphylinus nigrocephalus Turton, 1802; Lithocharis fuscipennis Motschulsky, 1858; Lithocharis affinis Kraatz, 1859; Medon macropterus Bernhauer, 1932; Sunius (Medonella) affinis (Kraatz, 1859); Sunius (Medonella) fuscipennis (Motschulsky, 1858); Sunius (Medonella) macropterus (Bernhauer, 1932); Sunius (Medonella) melanocephalus (Fabricius, 1793); Sunius (Medonella) nigrocephalus (Turton, 1802); Sunius (Micromedon) affinis (Kraatz, 1859); Sunius (Micromedon) fuscipennis (Motschulsky, 1858); Sunius (Micromedon) macropterus (Bernhauer, 1932); Sunius (Micromedon) melanocephalus (Fabricius, 1793); Sunius (Micromedon) nigrocephalus (Turton, 1802); Sunius (Oligopterus) affinis (Kraatz, 1859); Sunius (Oligopterus) fuscipennis (Motschulsky, 1858); Sunius (Oligopterus) macropterus (Bernhauer, 1932); Sunius (Oligopterus) melanocephalus (Fabricius, 1793); Sunius (Oligopterus) nigrocephalus (Turton, 1802); Sunius (Sunius) affinis (Kraatz, 1859); Sunius (Sunius) fuscipennis (Motschulsky, 1858); Sunius (Sunius) macropterus (Bernhauer, 1932); Sunius (Sunius) nigrocephalus (Turton, 1802); Sunius (Xenocharis) affinis (Kraatz, 1859); Sunius (Xenocharis) fuscipennis (Motschulsky, 1858); Sunius (Xenocharis) macropterus (Bernhauer, 1932); Sunius (Xenocharis) melanocephalus (Fabricius, 1793); Sunius (Xenocharis) nigrocephalus (Turton, 1802);

Sunius melanocephalus – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny żarlinków.

Gatunek ten został opisany w 1793 roku przez Charlesa Nicolasa François Fabriciusa jako Paederus melanocephalus^[1].

Chrząszcz o ciele długości od 3 do 3,5 mm. Ubarwienie głowy jest ciemnoczerwonobrunatne z trochę jaśniejszym tyłem, przedplecza koralowoczerwone, pokryw rdzawobrunatne z brunatną częścią środkową, czułków, aparatu gębowego i odnóży rdzawożółte, zaś odwłoka brunatnoczarne z jasnobrunatnymi tylnymi brzegami tergitów. Głowa jest pozbawiona mikrorzeźby, o odległości między oczami równej długości skroni. Punktowanie głowy jest luźne, na przedzie duże i głębokie, z tyłu drobne i płytkie. Długość pokryw co najwyżej nieco przekracza długość przedplecza. Odwłok samca ma piąty sternit z tyłu podłużnie wgnieciony i na tylnej krawędzi płytko, zatokowato wycięty^[2].

Owad znany z Hiszpanii, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Danii, Szwecji, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Estonii, Łotwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Serbii, Czarnogóry, Rumunii, Bułgarii, Grecji, Rosji, Bliskiego Wschodu, wschodniej Palearktyki i Nearktyki^[1]. Zasiedla nasłonecznione zbocza, pola i ogrody. Bytuje pod gnijącymi szczątkami roślin, pod kamieniami, w mrowiskach oraz gniazdach myszy i kretów^[2]^[3].

Przypisy

1 2 Sunius (Sunius) melanocephalus. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2018-09-20].
1 2 Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 c Kusakowate - Staphylinidae: Kiepurki - Euaesthetinae, Żarlinki - Paederinae. Warszawa: PWN, PTEnt., 1965.
↑ B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (6), 1979.

[fe-1] 1 2 Sunius (Sunius) melanocephalus. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2018-09-20].

[Szujecki-2] 1 2 Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 c Kusakowate - Staphylinidae: Kiepurki - Euaesthetinae, Żarlinki - Paederinae. Warszawa: PWN, PTEnt., 1965.

[Burakowskietal-3] B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (6), 1979.

[1]

[2]

[3]