Superintendentura Oborniki-Chodzież Ewangelickiego Kościoła Unijnego
Superintendentura Oborniki-Chodzież Ewangelickiego Kościoła Unijnego – jednostka organizacyjna Ewangelickiego Kościoła Unijnego w Polsce istniejąca w okresie II Rzeczypospolitej i obejmująca grupę gmin kościelnych (zborów) czyli parafii tego Kościoła, skupionych wokół miast Oborniki i Chodzież.

Dane statystyczne
| Parafia | Liczba wiernych (1937)[1] |
|---|---|
| Budziszewko pow. Oborniki | 655 |
| Bukowiec pow. Oborniki | 1300 |
| Murowana Goślina pow. Oborniki | 1470 |
| Oborniki | 1200 |
| Połajewo | 856 |
| Ryczywół | 460 |
| Ludomy pow. Oborniki | 387 |
| Rogoźno Runowo pow. Węgrowiec | 1801 |
| Tarnówko pow. Oborniki | 477 |
| Budzyń pow. Chodzież | 1050 |
| Sokołowo pow. Chodzież | 760 |
| Stróżewo pow. Chodzież | 600 |
| Chodzież | 1650 |
| Stróżewice pow. Chodzież | 450 |
| Zacharzyn pow. Chodzież | 735 |
Galeria
- Dawny kościół ewangelicki w Ludomach, obecnie katolicki kościół Niepokalanego Poczęcia NMP
- Dawny kościół ewangelicki w Tarnówku, obecnie katolicki kościół pw. Matki Bożej Szkaplerznej
Dawny kościół ewangelicki w Zacharzynie, obecnie katolicki kościół pw. Matki Boskiej Królowej Polski
Przypisy
- ↑ Stefan Grelewski, Wyznania protestanckie i sekty religijne w Polsce współczesnej, Lublin 1937, s. 327-328.