Surmin (wódz)

Surmin – litewski wódz, dowódca zamku w Kolajnie i w Wielonie.

Wywodził się z okolic Kulwy. Według Piotra z Dusburga 23 kwietnia 1290 roku dowodził obroną zamku w Kolajnie przeciwko siłom krzyżackim. 12 maja tego samego roku w zasadzce oddziału Surmina zginął krzyżacki komtur z Ragnety. Według litewskiej legendy (umieszczonej w kronice Marcina Muriniusa) zwycięstwo Litwinom miał zapewnić podstęp, w którym Nodam, jeden z żołnierzy Surmina znający język polski, miał przebrać się w kobiece ubrania i nawoływać krzyżaków po polsku, udając chrześcijankę i prosząc o ratunek. W chwili, gdy krzyżacy zbliżali się z pomocą, miały ich napaść czekające na to wojska litewskie[1][2].

Następnie organizował litewską obronę w nadniemeńskich zamkach. W 1313 roku bronił zamku w Wielonie. W czasie bitwy z rozkazu Witenesa dowodził liczącymi około 700 żołnierzy siłami litewskimi. W jej czasie Litwini zniszczyli krzyżacki statek opisywany przez kronikarzy mianem „galery” lub „wielkiego jak zamek”[1]. W czasie bitwy miał zginąć brat Surmina - Stoldon[3].

Bohater utworów Surmin i Nodam oraz Surmin za Witenesa wchodzących w skład Śpiewek o dawnych Litwinach do roku 1434 Jana Czeczota[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 Jan Czeczot, Śpiewki o dawnych Litwinach do roku 1434, wyd. 1994, Wilno, s. 66-67, 76-78, 179-182.
  2. ↑ Konrad von Feuchtwangen – DOM WARMIŃSKI [online] [dostęp 2024-12-07] (pol.).
  3. ↑ Surminas [online], www.vle.lt [dostęp 2024-12-07] (lit.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.