Syczek arabski

Syczek arabski
Otus brucei[1]
(Hume, 1872)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

sowy

Rodzina

puszczykowate

Podrodzina

puszczyki

Rodzaj

Otus

Gatunek

syczek arabski

Synonimy
  • Ephialtes Brucei Hume, 1872[2]
Podgatunki

4 podgatunki – zobacz opis w tekście

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Syczek arabski[4] (Otus brucei) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny puszczykowatych (Strigidae). Występuje na Bliskim Wschodzie, w centralnej i południowej Azji. Częściowo wędrowny.

Taksonomia i zasięg występowania
Obecnie wyróżnia się cztery podgatunki O. brucei[2][5]:

Zimuje od wschodniego Tadżykistanu na południe do wschodniego i południowego Pakistanu i zachodnich Indii[2].

Morfologia
Długość ciała 18–21 cm, rozpiętość skrzydeł 54–64 cm, masa ciała 100–110 g[2]. Nieco większy od syczka zwyczajnego, lecz ma jaśniejsze piaskowopłowe ubarwienie[6].
Jaja z kolekcji muzealnej
Ekologia i zachowanie
Aktywny w nocy. Żywi się owadami, małymi ssakami, ptakami[6] i jaszczurkami[2].
Gnieździ się w dziuplach w drzewach, starych dziuplach wykutych przez dzięcioły, w szczelinach w klifach, brzegach rzek, murach czy budynkach, także w skrzynkach lęgowych. W zniesieniu 4–6 jaj, ich inkubacja trwa 26–28 dni[2].
Status
IUCN uznaje syczka arabskiego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność światowej populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako dość pospolity w większości zasięgu występowania. Ze względu na brak dowodów na spadki liczebności bądź istotne zagrożenia dla gatunku BirdLife International uznaje trend liczebności populacji za prawdopodobnie stabilny[3].

Przypisy

  1. Otus brucei, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. 1 2 3 4 5 6 Holt, D.W., R. Berkley, C. Deppe, P.L. Enríquez, J.L. Petersen, J.L. Rangel Salazar, K.P. Segars, K.L. Wood & J.S. Marks: Pallid Scops-Owl (Otus brucei), version 1.0. [w:] Birds of the World (red. J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2025-02-24]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  3. 1 2 Otus brucei, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Striginae Leach, 1819 - puszczyki (Wersja: 2024-10-04). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2025-02-24].
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Owls. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-04-05]. (ang.).
  6. 1 2 Lars Svensson: Ptaki Europy i obszaru śródziemnomorskiego. Przewodnik Collinsa. Multico, 2012, s. 232. ISBN 978-83-7073-972-0.

Linki zewnętrzne