Symbol działania

Powszechne używane symbole działań matematycznych, takie jak + i − pojawiły się w matematyce w XV wieku. Po raz pierwszy zaczęto używać ich w handlu. Matematycy przyjęli je od handlarzy, aby tymi znakami zastąpić używane wcześniej litery „p” i „m” dla oznaczenia dodawania i odejmowania.

W opublikowanej w 1489 roku książce, Jahannes Widman po raz pierwszy używał znaków „+” i „−” do oznaczania działań matematycznych. Widman nie używał jednak tych symboli systematycznie, znaku „+” używał czasem jako symbolu dodawania, a czasem ogólnie w zdaniu zamiast litery „i”. Systematycznie znaków „+” i „−” do oznaczania dodawania i odejmowania zaczęto używać w XVI wieku.

Symbol mnożenia „×” wymyślił angielski matematyk William Oughtred na przełomie XVI i XVII wieku.

W 1557 roku Robert Recorde wprowadził symbol „=” jako znak równości.

Szwajcarski matematyk Johann Rahn w roku 1659 jako pierwszy zaczął używać znaku „÷” do oznaczania dzielenia. Uproszczona forma tego znaku to po prostu „:”.

Fibonacci używał do oznaczania pierwiastka symbolu przypominającego literę R. Znak pierwiastka którego dziś używamy pochodzi z XVI wieku. Po raz pierwszy zaczął go używać niemiecki matematyk Christoff Rudolff.

Klawiatura komputerowa zgodna z PC (Windows, układ QWERTY)
Esc		F1	F2	F3	F4		F5	F6	F7	F8		F9	F10	F11	F12		PrtSc/ SysRq	Scroll Lock	Pause/ Break
																	Insert	Home	PgUp		Num Lock	/	*	–
																	Del	End	PgDn		7	8	9	+
																					4	5	6
																		↑			1	2	3	Enter
																	←	↓	→		0		.

• Historia matematyki